in casu architectuurhistorische waarde: deze gaaf bewaarde, qua omvang bescheiden en exclusief in baksteen opgetrokken kapel (1954) - een eenbeukige ruimte met rechthoekig koor, koortribunes en kranskapellen - is als één van zijn laatste realisaties bijzonder illustratief voor het weinig gekende oeuvre van Eugène Stassin (1899-1967) die als leerling en medewerker van de befaamde benedictijner-architect Dom P. Bellot (1876-1944) zorgde voor de verspreiding van diens ideeëngoed en idioom in ons land. Belangrijkste karakteristieken van deze kapel zijn het sobere, evenwichtig geproportioneerde buitenvolume en de sfeervolle binnenruimte gebaseerd op een polychroom, zowel constructief als decoratief metselwerkgebruik in combinatie met een bestudeerde, getemperde lichtinval. In tegenstelling tot zijn meesterwerk, de Onze-Lieve-Vrouw Middelareskerk te Leuven, waarvan de kapel een kleinere en versoberde repliek vormt bleef hier de originele gewelfstructuur met de typische paraboolbogen en zichtbare gelamelleerde spanten bewaard.