artistieke en historische, in casu architectuurhistorische waarde: Verschillende architecturale elementen verwijzen nog steeds naar de oorspronkelijk Duitse aanleg van deze begraafplaats, zoals de bakstenen omheiningsmuur met poortgebouw (een rondboogpoort met topgeveltje) en het massagraf voor 40 Duitsers, dat in grijze hardsteen is uitgevoerd. Centraal tegen de kerkmuur was een groot Duits gedenkteken opgetrokken, dat nu evenwel verdwenen is. Behalve het Duitse massagraf zijn de graftekens van Britse makelij. Voor de Duitse graven werd gebruik gemaakt van grafstenen uit witte natuursteen, die bovenaan driehoekig afgewerkt zijn. De omheiningsmuur is overgroeid met wingerd, terwijl rondom rond leilinden zijn aangeplant.

in casu historische context en militair-historische waarde: Merkwaardige begraafplaats met 175 Duitse en 30 Britse doden, dat bijna volledig in het teken staat van de oorlog die op zee uitgevochten werd. Oorspronkelijk Duitse begraafplaats, waarvan de eerste 44 doden begraven zijn naar aanleiding van een tramongeval op 26 september 1915. Sindsdien zouden vooral Duitse maar ook Britse doden toegevoegd worden, die hoofdzakelijk omgekomen zijn ten gevolge van gevechten op zee.
Vóór de oorlog was er nog geen kerkhof aangelegd in de in 1900 gecreëerde parochie van Zeebrugge. De omheiningsmuur met toegangspoort werd tijdens de Eerste Wereldoorlog door de Duitse bezetter opgetrokken. Vanaf 1925 werd het beheer waargenomen door de 'Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge', vanaf 1957 door de 'Commonwealth War Graves Cornmission'. Opmerkelijk is dat de Duitse graven rond 1955 niet overgebracht werden naar de grote verzamelbegraafplaatsen, wat elders in Vlaanderen wel het geval was.
Het zogenaamde Zeebrugge Memorial ter herinnering aan vier vermiste Britten, is het kleinste Britse 'Memorial to the missing'. Het oorlogsgedenkteken van Zeebrugge, dat tegen de buitenmuur van het kerkhof opgericht is, is samengesteld uit oudere gedenktekens.