in casu architectuurhistorische waarde: als eerste schooluitbreiding uit 1835 vormt deze gaaf bewaard, als internaat opgetrokken noordvleugel - een langgerekt, drie bouwlagen tellend, bakstenen volume met strakke, neoclassicistisch geïnspireerde gevelordonnantie dat in 1909 door P. Langerock (1858-1923) op opmerkelijke wijze werd vergroot met een sanitair torenvolume en met een fraaie, volledig beglaasde en op betonpijlertjes en gietijzeren schoren rustende buitengalerij - een historische mijlpaal in de systematische uitbouw van het Paridaensinstituut - een van de oudste congregationele meisjesscholen in ons land - terwijl de algemene opzet en karakteristieke vormgeving de vroeg 19de-eeuwse scholenbouw illustreert. Niet minder representatief is de centraal ingeplante, neoclassicistisch getinte, ruime feestzaal uit het tweede kwart van de 19de eeuw die met zijn parketvloer in visgraatmotief, houten lambrisering, houten binnenluiken en vier zwartmarmeren zuilen die deels gecaissoneerde en deels met medaillons opgehoogde stucplafonds schragen een essentiële component vormt binnen dit 19de-eeuws schoolconcept.