Opgericht ter nagedachtenis aan de slachtoffers, gevallen tijdens de uitvallen uit Antwerpen in augustus en september 1914, de Eerste Wereldoorlog in het algemeen, en de Tweede Wereldoorlog bij uitbreiding, is dit gedenkteken onlosmakelijk verbonden met de plaatselijke en de Belgische politieke geschiedenis, en bezit het aldus een belangrijke historische en documentaire waarde.

Architecturaal opgevat oorlogsgedenkteken, uitgewerkt in baksteen en blauwe hardsteen en gevormd door een monumentaal rond altaar, voorafgegaan door een twee treden hoog en door hardstenen muurtjes afgeboord podium, en bekroond door een gestileerde bronzen vaas met eeuwige vlam; het geheel symbool voor opoffering. Door zijn ligging als eindpunt van de centrale gang van de begraafplaats, heeft het monument bovendien een belangrijke beeldwaarde.