in casu militair-historische waarde:
De Duitse bunkerlinie werd opgetrokken in 1916-1917 als bescherming tegen een invasie vanuit het westen en Nederland. Ze behoort tot de Armeegruppe Antwerpen. De bewaring van de ruimtelijke aanleg van de linie in het voorgestelde gebied is quasi perfect. Ze geeft een zeer goed en representatief beeld van de samenhang en aanleg van een Duitse defensieve bunkerlinie uit de Eerste Wereldoorlog. De concentratie en diversiteit aan bunkers te Vrasene is representatief voor een bunkerlinie waar geen grotere of ouder militaire bouwwerken aanwezig zijn.
De linie benadrukt de grote symbolische en militaire waarde welke Antwerpen en zijn haven hadden tijdens de beide wereldoorlogen voor zowel België als bezetter.
De linie is een representatief voorbeeld van de hergebruik van militaire gebouwen door de Belgische overheid als grensbewaking tegen Nederland bij het begin van de 20ste eeuw, meer bepaald tussen 1919 en 1953.

in casu architectuurhistorische waarde:
Alle bunkers zijn opgetrokken uit gewapend beton, een relatief nieuw materiaal aan het begin van de 20ste eeuw. Voor het eerst werd gewapend beton solitair gebruikt bij militaire architectuur.
De vormen en constructiemethode zijn een gevolg van de nieuwe technieken in de krijgskunde. Ze zijn representatieve voorbeelden van functionele militaire architectuur.
De te beschermen linie telt 11 verschillende bunkertypes welke allen in het voorgestelde gebied voorkomen. Alle gebouwen zijn representatief en karakteristiek voor het type waartoe ze behoren.

De linie werd opgetrokken in 1916-1917 door de Duitse bezetter. Die zette daarvoor meer dan 900 manschappen in, lokale burgers die verplicht tewerk gesteld werden door de bezetter. Bij de luchtaanvallen op Antwerpen in 1944 werden de bunkers door de burgerbevolking gebruikt als schuilplaats tegen de bommenregen.
Het woord bunker komt uit het Duits en bewijst de pioniersrol die de Duitsers in de bunkerbouw voerden. Het woord duikt voor de eerste keer tijdens de Eerste Wereldoorlog op.