in casu architectuurhistorische waarde:
Het neogotisch gebouw van 1892 is een representatief voorbeeld van een publiek gebouw in een voor die tijd en voor de stad kenmerkende, op de Brugse baksteenarchitectuur geïnspireerde stijl. De trapgevelbekroningen, typische Brugse travee-indeling met verzorgde baksteentraceringen, spaarvelden met boogfriezen en muizentandlijsten getuigen van een kwaliteitsvolle architectuur.
Gebouwd als congregatiezaal voor de christelijke arbeiders is het gebouw een belangrijke materiële getuige van de sociale geschiedenis van het geïndustrialiseerde Eeklo aan het einde van de 19de eeuw.
De toewijding van de kring aan Sint-Jozef is kenmerkend voor de tijdsgeest en illustreert het belang van de Sint-Jozef devotie in het licht van de opkomende christelijke arbeidersbeweging. De voorstelling van Sint-Jozef als timmerman verwijst naar de voorbeeldfunctie van de heilige voor de arbeiders.
De huidige herbestemming als wijkkring met multifunctionele aanpak bestendigt de sociaal-culturele waarde van het complex.
De imposante bruine beuk in de binnentuin is met zijn stamomtrek van 503 centimeter één der dikste bruine beuken van het Vlaamse land en is nog een getuige van de vroegere tuin van het landhuis op deze locatie.