Zogenaamd "Lousbergsinstituut". Opgericht met een legaat van katoenfabrikant Ferdinand Lousbergs voor bejaarde en invalide katoen- en vlasbewerkers in 1861. Merkwaardig complex naar ontwerp van Adolphe Pauli; de bouw begonnen in 1862 was voltooid in 1866, uitgebreid in 1911-12 onder leiding van Oscar Van de Voorde bij de inrichting van het zogenaamde "Oudemannenhuis" naar hier overgebracht van de Bijloke; verdere uitbreidingen in de loop van de 20ste eeuw ten noorden van het oorspronkelijk gebouw.

Het originele grondplan ontvouwt een dwarsvleugel met hoofdingang leidend naar een voorportaal waarachter een vierkante kapel en daarachter een trap, halfcirkelvormig uitgebouwd aan de tuinzijde; door middel van twee brede vleugels verbonden met de rechthoekige uitspringende hoekpanden, langs weerszijden naderhand uitgebreid.

Opgetrokken uit baksteen, hardsteen van Ecaussines en zandsteen van Hourdain. Fraai geaccentueerd middenrisaliet opgetrokken uit kalkzandsteen contrasterend met het bakstenen metselwerk van de flankerende vleugels. Ordonnantie en decoratie geïnspireerd op het westblok in de romaanse religieuze architectuur, confer de polygonale flankeertorentjes, portaal met archivolt, roosvenster en rondboogfries. Het thans vervaagde fresco in het tympaan is van de hand van Th. Canneel. De andere gevels worden geritmeerd door rondboogvensters met traceerwerk in het bovenlicht, overspannen met doorlopende druiplijst die het beloop der vensters volgt. Sobere uitspringende risalieten. Gekorniste baksteenfriezen onder de kroonlijst op klosjes. Achtergevels en het rond uitspringend gedeelte zijn door latere uitbreidingen en nieuwe gebouwen ingesloten. Aangepast interieur.