Hoekhuis dat bestaat uit een minstens tot de 18de eeuw opklimmend volume van drie traveeën en twee bouwlagen onder een leien schilddak met twee dakkapellen, en een aan de zijde van de Naamsestraat aanpalende "annexe" met op de begane grond een venster (verlaagd in 1894) en een bovenbouw die tot het aanpalende pand nummer 60 behoort.

De gecementeerde en verankerde lijstgevel - in de tweede helft van de 19de eeuw aangepast in neoclassicistische stijl - wordt gekenmerkt door een rechthoekige deur in een hardstenen, geriemde omlijsting met oren, neuten, schijfmotieven en een hoofdgestel, door rechthoekige vensters met geriemde omlijstingen en siersluitsteen tussen guirlandes, en door een neoclassicistische dakkapel aan de straatzijde, met een door pilasters geschraagde frontonbekroning. Het geheel wordt horizontaal geleed door de grijs geschilderde plint, de sierbanden in de cementering, de doorgetrokken lekdrempels, de geprofileerde waterlijsten, en de houten tand- en kroonlijst (1894). De erker van 1906 werd in sober neoclassicistische stijl uitgevoerd, met spiegels in de borstweringen, gegroefde hoekpilasters met diamantkopmotief, en een hoofdgestel op gegroefde voluutconsoles.

De dakkapel aan de zijde van de Ramberg is onmiskenbaar 18de-eeuws van vormgeving.

De achtergevel is eveneens opengewerkt door rechthoekige muuropeningen, hier echter zonder omlijsting en met eenvoudig glas in lood.

In het verlengde van de blinde zijgevel aan de Ramberg staat een bakstenen tuinmuur met een rechthoekige en een rondboogdeur.

Interieur. De gelijkvloerse verdieping werd in 1948 omgevormd tot winkelruimte. Hiertoe werd het overgrote deel van de binnenmuren gesloopt, waardoor de oorspronkelijke dispositie van de ruimtes verloren ging.