In 1814 op de plaats van twee oudere kapellen gebouwd bedehuisje dat ontworpen werd door A. De Bruyn op het voormalige kerkhof van de Sint-Kwintenskerk. De votiefkapel in streng classicistische stijl heeft een vierkant grondplan en een apsis aan westzijde. De kapel, opgetrokken in baksteen en zandkalksteen, is afgedekt door een leien tentdak waarop een piron met fraaie smeedijzeren bekroning en windwijzer. De gevel aan de straatzijde, waarin zich de toegang tot de kapel bevindt, heeft een volledig in zandkalksteen uitgevoerd parement, en wordt gekenmerkt door sierbanden over heel het gevelvlak, een rondboogdeur met waaiervormig bovenlicht in een ietwat verdiepte, rechthoekige nis, een hardstenen gevelplaat met opschrift "SACELLUM S. CRUCIS/ CIVIUM LIBERALITATE REAEDIFICATUM/ MDCCCXIV", en een bekronend fronton met tandlijst. De zuidelijke en noordelijke zijgevels hebben een zandkalkstenen plint en speklaag, dito omlijsting rond het halfradvenster, en een natuurstenen hoofdgestel. De apsis is voorzien van drie halfradvensers en een half koepelgewelf.

Het schrijnwerk van deur en vensters bleef bewaard. Het opschrift "ME POSUIT R.D.J. DERARE, PSQL 1814" in de noordelijke zijgevel verwijst naar de toenmalige pastoor van de Sint-Kwintenskerk, Joseph de Rare, die de kapel na verwoestingen in 1798 liet heropbouwen.

Interieur

Eenvoudige interieurafwerking met spiegelgewelf boven de vierkant gebedsruimte, gestucte Ionische zuilen aan weerszijden van de apsis, bloemmotief in het half koepelgewelf en een houten portiekaltaar met sarcofaagvormige sokkel. Het altaarstuk bestaat uit een houten omlijsting – Ionische pilasters onder een hoofdgestel met bekronend fronton en versierd met vergulde toortsen, sterren, putti, bloem- en bladmotieven – waarin een schilderij op doek dat een Calvarie voorstelt, met centraal een in steen gebeeldhouwde voorstelling van de gekruisigde Christus, waarbij het kruis wordt voorgesteld als levende boom, een weinig voorkomend iconografisch gegeven dat vooral in zwang was in de late middeleeuwen.