Ruime herenwoning met ommuurde stadstuin, in 1837 gebouwd naar ontwerp van A. Van Arenbergh als een hoekwoning met vijf traveeën aan de Naamsestraat, drie traveeën aan het voormalige kerkhof van de Sint-Kwintenskerk, en drie verkleinende bouwlagen onder een leien tentdak met bakstenen schouwen en dakkapellen. Het geheel was vermoedelijk in oorsprong bepleisterd en had daardoor een meer uitgesproken neoclassicistisch karakter, met lijstgevels die worden gekenmerkt door een natuurstenen plint – hardsteen aan de zijde van de Naamsestraat en zandkalksteen aan de kerkhofzijde -, door verkleinende vensters met hardstenen lekdrempels, en door een eerder bescheiden kroonlijst op klossen. De voorgevel aan de Naamsestraat is duidelijk rijker uitgewerkt dan de zijgevel en wordt getypeerd door de risalietvormige poorttravee met een rondboogpoort in een hardstenen omlijsting met Franse voegen en hanenkam, daar boven een hardstenen balkonplaat op voluutconsoles en een balkonvenster in geriemde omlijsting met hoofdgestel onder voluten, en in de derde bouwlaag een venster in een eenvoudige, geriemde omlijsting. Voorts duidelijk horizontale geleding door de plint met keldergaten, de hardstenen puilijst, en dito lekdrempels die ter hoogte van de verhoogde begane grond rusten op voluutconsoles en in de bovenbouw cordonvormig zijn uitgewerkt.

Bij de zijgevel sluit een bakstenen tuinmuur aan die voorzien is van een houten poort tussen zandkalkstenen pijlers, en een kleine, recentere deur met hardstenen latei en zandkalkstenen hoekblokken. De slechts gedeeltelijk bewaarde spiegels in het muurvlak wijzen op een verlaging van de tuinmuur.

Omwille van de omvorming tot appartementen in 1961 (P. Bolland) werd een insteekverdieping gerealiseerd in de oorspronkelijke poortdoorgang, en een bijkomende vluchtweg gecreëerd aan de zijgevel. Tevens verdween de oorspronkelijke koetspoort en werd de gevel ontdaan van zijn pleisterlaag en opnieuw gevoegd.