is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kerkhof Remersdaal
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Kerkhof Remersdaal
Deze vaststelling was geldig van tot
De begraafplaats van Remersdaal was in oorsprong een kerkhof rond de dorpskerk. In de tweede helft van de 19de eeuw werd de oude kerk afgebroken voor de bouw van de nieuwe Sint-Heribertuskerk wat meer noordelijker. Volgens het primitief kadaster van circa 1830 (niet gedateerd) lag de oude kerk in het midden van het kerkhof.
De huidige ovaalvormige begraafplaats ligt boven het straatniveau en is deels ommuurd, deels omgeven met een meidoornhaag. Het kerkhof is toegankelijk via een ijzeren hekken tussen ijzeren palen uitgevend op Remersdaal-Dorp. De paden zijn afgelijnd met ongelijke stenen, mogelijks blokken sintels van de zinkindustrie van Bleiberg of Kelmis (zie ook Lourdesgrot Remersdaal).
De begraafplaats wordt gekenmerkt door heterogene graven, zowel oude als recente, uit de 19de en 20ste eeuw die door elkaar gelegen zijn. Opvallend zijn de robuuste hardstenen kruisen uit de 17de en 18de eeuw gelegen tegen de haag en omheiningsmuur. Sommige hiervan zijn scheefgezakt. De opschriften met de namen van de overledenen zijn nog deels leesbaar. Op het kerkhof van Sint-Martens-Voeren bevinden zich gelijkaardige grafkruisen.
Min of meer centraal is er een perk voor de oud-strijders evenals een groot familiegraf met kelder in een sobere neogotische stijl van de familie Talbot (- Bessem?). Verder staan er nog een aantal smeedijzeren kruisen, voornamelijk uit de eerste helft van de 20ste eeuw.
Auteurs: Verwinnen, Katrien
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Ommuurd kerkhof met een uitzonderlijke concentratie van 17de en 18de-eeuwse grafkruisen. Het kerkhof werd in 2022 opnieuw bezocht.
Volgens de laat 18de-eeuwse Ferrariskaart was het kerkhof van Remersdaal omgeven door bomenrijen. Het is op dat ogenblik een eerder rechthoekig kerkhof terwijl de Atlas der Buurtwegen (1841) een eivormig perceel weer geeft. De situatie is sindsdien niet wezenlijk gewijzigd.
Opmerkelijk voor dit kerkhof is de grote concentratie aan zeer kwalitatief uitgevoerde en rijk versierde 17de en 18de-eeuwse natuurstenen grafkruisen. De meeste grafkruisen lopen uit op een punt en hebben kwartronden in de oksels. Van volgende exemplaren is de graftekst leesbaar:
Nijssen vermeldt nog tien graftekens die mogelijk niet werden opgemerkt bij het plaatsbezoek in 2022, of als anoniem of niet langer leesbaar aangeduid werden.