Gelegen vóór de Sint-Audomaruskerk en het kerkhof, langs de Putstraat.
Historische Achtergrond
Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag Alveringem een tiental kilometer ten westen van de frontlijn. De derde Belgische verdedigingslinie lag langs de Lovaart. Het dorp fungeerde als kantonnement, met onderkomens voor militairen in huizen, schuren en barakken, een hoofdkwartier, verschillende diensten, een infirmerie en begraafplaatsen. Hier kwamen talrijke geallieerde militairen op bezoek, onder meer bij de kapelaan Cyriel Verschaeve, een voorman van de Frontbeweging. Na de Eerste Wereldoorlog was vooral het gemeentehuis zwaar beschadigd. Vandaag is het dan ook één van de weinige voorbeelden van wederopbouwarchitectuur in Alveringem. Het gedenkteken voor de militaire oorlogsdoden van Alveringem werd opgericht in 1923. Het stelt een soldaat voor die naar het IJzerfront wijst.
Kenmerken
Op een vierkante hardstenen basis staat een zeer hoge rechthoekige sokkel met concave zijden, versierd met een pseudo-palmetten fries en een kroonlijst. Bovenop is een beeld uit witte natuursteen van een soldaat in volle uitrusting geplaatst. De linkerhand houdt hij op het geweer en met de rechterhand wijst hij in noordelijke richting. Op de sokkel: op de voorkant "De Gemeente Alveringhem aan hare Gesneuvelde Helden 1914 + 1918"; op de linker-, achter-, en rechterkant de namen (niet alfabetisch).
Hoogte 468 cm x breedte 160 cm x diepte 160 cm.
- DEN BAES J. (eindred.) 2004: Momenten van Oorlog in Vredestijd. Een tocht langs Oorlogserfgoed in Veurne-Ambacht, V.V.V. s Alveringem, Lo-Reninge, Veurne, Veurne-Ambacht, Koksijde.
- JACOBS M. 1996: Zij die vielen als helden... Inventaris van de oorlogsgedenktekens van de twee wereldoorlogen in West-Vlaanderen, deel 2, Brugge.