Recent onderzoek wees uit dat het pand in kern dateert uit de 15de eeuw. Het betreft een laatmiddeleeuws woonhuis van een vrij uitzonderlijk type, namelijk een breedhuis met opkamer boven een gewelfde kelder en een halleruimte. In de 16de-eeuwse oostelijke muur van de opkamer zijn er laatgotische drielobnissen of "maziergaten" aangebracht. De opkamer werd in de 18de eeuw verfraaid met een stucplafond en een Lodewijk XVI-schouw.