Deze burgerwoning werd in 1922 ontworpen door de aannemer Gebroeders Claessens in opdracht van J. Daeseleir. Hoewel gerealiseerd rond 1922, grijpt deze woning terug naar een eenvoudige en vaak voorkomende eclectische vormgeving uit de jaren 1910; die een neoklassieke gevelindeling combineerde met veelkleurige materialen en ornamentiek uit de art nouveau. De woning is een voorbeeld van de conventionele architectuurstroming die in Zurenborg vrij gangbaar was tijdens het interbellum, terwijl de meer vooruitstrevende ontwerpen in art deco of modernisme er in de minderheid zijn.

De woning telt drie traveeën en drie bouwlagen op hoog souterrain onder plat dak. De gele bakstenen lijstgevel is zeer klassiek, regelmatig opgedeeld door smalle kordonlijsten en met regelmatig in de traveeën geplaatste segmentbogige muuropeningen. Het schrijnwerk van vensters en deur is vervangen, het balkon verdween. De sobere decoratieve banden en de negblokken en sluitstenen in witte natuursteen zijn bewaard en vormen de enige opsmuk van de gevel. De woning is gebouwd op een heel ondiep perceel, waardoor de klassieke enkelhuisindeling, met een enfilade van drie kamers, niet mogelijk was. Naast de gang in de linkertravee, zijn er op elke bouwlaag slechts twee kamers aanwezig, zonder de toevoeging van kamers in een lagere achterliggende aanbouw.