Oorlogsmonument van de Eerste Wereldoorlog, omgeven door linden en ingeplant op een driehoekig grasplein, in een bocht van de baan op het kruispunt met Ursene.

Tijdens de Slag van Londerzeel of de Slag van Neerhavert die plaats vond op 29 september 1914 sneuvelden aan Belgische zijde 3 officieren en 127 soldaten. Op initiatief van Juffrouw J. Orianne, dochter van de plaatselijke overste van de Rijkswacht, werd naar aanleiding van de 5de herdenking van de slag (29 september 1919) een monument opgericht naar ontwerp van architect J. Diongre. Het ontwerp bleef bewaard bij de 'De Verenigde Oudstrijdersbeweging Londerzeel'. De uitvoering gebeurde door de steenhouwersfirma van de gebroeders Praille van Londerzeel (zie signatuur), gespecialiseerd in grafmonumenten en uitvoeringen in hardsteen en marmer.

In maart 1990 werd het monument door de gemeente Londerzeel gerestaureerd.

Het monument is opgetrokken uit baksteen met verwerking van blauwe hardsteen en heeft de vorm van een torentje, waarvan het uitzicht is geïnspireerd op een mijnwerkerslamp. In het opengewerkte, bovengedeelte bevond zich voorheen een glazen lamp van blauw glas. Het bekronende opschrift luidt 'Aan de helden voor het vaderland gevallen den 29 september 1914'.

Het monument draagt in de onderbouw volgend opschrift in beide landstalen: 'Aan de officieren en soldaten van het 12de Linieregiment, 1e, 3e, 6e Regiment Jagers te voet en Carabiniers te Londerzeel gesneuveld' met bijkomende vermelding 'werk van Mejuffer J. Orianne'. De andere zijden omvatten hardstenen platen met vermelding 'Aan de soldaten van Londerzeel voor het vaderland' gesneuveld gevolgd door een opsomming van de soldaten en 'Aan de burgerlijke slachtoffers van Londerzeel' eveneens gevolgd door de opsomming van de slachtoffers en onderaan de vermelding 'J. Diongre Bouwmeester'.

Oorspronkelijk was er in de onmiddellijke nabijheid een kanon opgesteld dat tijdens de Tweede Wereldoorlog echter werd meegenomen door de Duitsers.