is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Hubertus
Deze vaststelling is geldig sinds
is aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed Parochiekerk Sint-Hubertus
Deze vaststelling was geldig van tot
Neogotische kruisbasiliek uit eind 19de eeuw. De plattegrond beschrijft een driebeukig schip van vijf traveeën met een transept in de derde travee; toren met flankerend traptorentje in de hoek tussen het koor en de zuidelijke transeptarm; koor van één rechte travee en vijfzijdige sluiting; sacristie tegen de zuidevel van het koor.
Baksteenconstructie, afgewerkt met natuurstenen banden; zadeldaken (leien). De verschillende delen zijn voorzien van steunberen en spitsboogfriezen onder de daklijsten. Spitsboogvensters met maaswerk.
Achtkantige toren op een vierkante onderbouw; octogonaal traptorentje; naaldspitsen (leien).
Overwelving door middel van kruisribgewelven, een straalgewelf boven de koorsluiting en een stergewelf boven de kruising.
Mobilair: Neogotische altaren en biechtstoelen.
Bron: SCHLUSMANS F. met medewerking van GYSELINCK J., LINTERS A., WISSELS R., BUYLE M. & DE GRAEVE M.-C. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6n1 (A-Ha), Brussel - Gent.
Auteurs: Schlusmans, Frieda
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Neogotische kruisbasiliek naar ontwerp door de architect Hyacinth Martens uit 1913-1921. Martens ontwierp samen met de architect Vincent Lenertz in 1917 het neogotische meubilair (hoogaltaar, communiebank, preekstoel en biechtstoelen).