Historische hoeve zogenaamd Dadizeleleengoed volgens uithangbord, waarvan de oudste vermeldingen teruggaan tot de 16de eeuw; eigendom van de kerk van Dadizele, zie naam.

Aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) als "Peireleen"; ook op Atlas der Buurtwegen (1843) nu als "Dadizeelleenen"; grosso modo zelfde configuratie. Heropgebouwd in 1923, naar ontwerp van architect A. De Pauw (Brugge), in aansluiting met de regionale hoevebouw zie, opstelling: losse, lage bestanddelen U-vormig gegroepeerd rondom een verhard erf met voormalige putvaalt voor de stalvleugel; toegang tussen twee bakstenen pijlers; boerenhuis (nok parallel aan de straat), stal en dwarsschuur, thans ook met stalfunctie, respectievelijk ten noorden, ten westen en ten oosten; oudere (?) bewaarde cichorei-ast en resten van drenkplaats ten zuiden, overkant straat; aanplanting: aan de straat afgezet door beukenhaag; materialen: verankerde donkerrode baksteenbouw; pannen (mechanische) zadeldaken, overstekend op houten modillons; bij stalvleugel doorbroken door puntgevels; laadluiken; streekeigen bouwelementen: erfgevel van boerenhuis getypeerd door brede venstertravee uitlopend op puntgevel met muurvlechtingen; rechthoekige vensters onder houten latei in lichte verdiepte steekboognis; indeling: boerenhuis van zes traveeën; vernieuwd houtwerk, sterk aangepaste stal- en schuurvleugel met voormalig drieledig wagenhuis, zie bouwnaden.