Met het toponiem Halfbunders wordt een relict aangeduid van de 19de-eeuwse heideontginning. Het rechthoekig ontginningsblok ligt geënt op de Oude Baan en wordt in twee gedeeld door de deels onverharde Bundersweg. Ten gevolge van de modernisering van de landbouw in de 19de eeuw geraakte het oude heidelandbouwsysteem vanaf de tweede helft van de 19de eeuw voorbijgestreefd, mede dankzij de introductie van kunstmest. De ontginningsactiviteit breidde zich vanuit de dorpen uit naar de heide waar grote en kleine ontginningsblokken verschenen. De te magere heidegronden werden vooral omgezet in bos waarbij men gebruik maakte van rabatten. Toponiemen zoals 'De Bunders', ‘Halfbunders’ en 'De Looten' verwijzen naar het toenmalige ontginningssysteem gekenmerkt door een percelering volgens vaste afmetingen aangeduid in bunders. Langs de hoofdwegen werden hoeves ingeplant die vervolgens de achterliggende heide strooksgewijs ontgonnen. Net op de rand van het blok Halfbunders ligt nog een dergelijke langgestrekte bakstenen hoeve uit de tweede helft van de 19de eeuw. De contouren van dit voormalige akker- en boscomplex zijn vandaag nog grotendeels herkenbaar in de percelering en door de aanwezigheid van enkele rechte brandgangen. De grenzen van het ontginningsblok worden nog gemarkeerd door een lage wal met voormalig hakhout.