Burgerhuis in gematigde art-nouveaustijl, gebouwd in opdracht van de heer H. Meinertzhagen, naar een ontwerp door Ferdinand Dermond uit 1906. Aan de overzijde van de straat op nummer 18, realiseerde de architect later dat jaar voor bouwheer J. Jeuninckx nog een tweede art-nouveauwoning, van een verwant type maar met souterrain en pseudo-mansarde. Daarvan is het souterrain verbouwd tot garage.

De woning Meinertzhagen behoort tot het vroege oeuvre van Ferdinand Dermond, die actief was van begin jaren 1900 tot eind jaren 1950. Aan het begin van zijn carrière liet hij zich opmerken met ontwerpen in vernieuwende art nouveau, zoals de woning Laruelle aan de Arthur Goemaerelei eveneens uit 1906. Omstreeks 1910 evolueerde zijn architectuur naar een behoudend beaux-arts- of neotraditioneel idioom, dat ook zijn oeuvre uit het interbellum kenmerkte. Een representatief voorbeeld van deze koerswending is het appartementsgebouw Van Looy uit 1929 aan de Jan Van Rijswijcklaan.

Met een gevelbreedte van twee ongelijke traveeën, omvat de rijwoning drie bouwlagen onder een plat dak. De sobere lijstgevel heeft een parement uit roomkleurige Silezische brikken in kruisverband, met een gemengd gebruik van blauwe hardsteen en witte natuursteen voor de plint, speklagen, waterlijsten, kraagstenen, lateien, lekdrempels, bewerkte gevelstenen en het balkon. Asymmetrisch van opzet, legt de compositie de klemtoon op de brede zijtravee, die op de eerste verdieping wordt gemarkeerd door een balkon met consoles en smeedijzeren borstwering. De inkomdeur met palmetfries op de latei, en het venster erboven met jaarsteen 1906 op de borstwering, zijn gevat in een spaarnis met tandlijst. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, met registers van rechthoekige en getoogde muuropeningen, waarbij de topgeleding zich door een smal venster en tweelicht als attiek onderscheidt. Een ijzeren latei met rozetten overspant het benedenvenster, waterlijsten accentueren de vensters van de eerste verdieping. Een klassiek hoofdgestel met sgraffitofries waarop een bloemenguirlande, en een houten kroonlijst op klossen, vormt de gevelbeëindiging. Van het houten schrijnwerk is enkel de inkomdeur met fraaie smeedwerk bewaard; smeedijzeren keldertralie en voetschraper.

De plattegrond beantwoordt aan de klassieke typologie van het burgerhuis, dat uit een hoofdvolume en een smalle achterbouw in entresol bestaat, ontsloten door de zijdelings ingeplante inkom- en traphal. Volgens de bouwplannen beslaat de gebruikelijke enfilade van salon, eetkamer en veranda met bovenlicht de begane grond, geflankeerd door de keuken annex pomphuis en wc in de achterbouw.