Hospice en weeshuis van de gemeente Merelbeke, later bejaardentehuis van het O.C.M.W. Tot 1980 bediend door de zusters van de congregatie van Sint-Franciscus (maricollen). Rechthoekige bakstenen gebouw van in totaal dertien traveeën en twee bouwlagen, onder schilddak (Vlaamse pannen, nok parallel met de straat) midden voorzien van een houten klokkenstoel. Symmetrisch opgebouwde horizontaliserende voorgevel met een verhoogd en tuitgevelvormig middenrisaliet van drie traveeën. Hardstenen gedenksteen met opschrift: "Ter herinnering aan het honderdjarig bestaan 1859-1959" in de rechter pilaster van het middenrisaliet. Volgens plannen van 1871 naar ontwerp van architect L.J. Beaufays, zou het linker zijrisaliet van vijf traveeën pas later aan het oorspronkelijk gebouw van 1859 zijn toegevoegd. Lijstgevel begrensd door hoeklisenen, versierd met baksteenfriezen en omlopende hardstenen kordonlijst onder de bovenvensters.

Rondboogvormige muuropeningen met gebogen bakstenen druiplijsten. Gekorniste witte houten kroonlijst. Grote oculus met stervormige tracering in de top van het middenrisaliet. Rechts aangebouwde latere uitbreiding in aanverwante stijl van drie traveeën met voorpuntgevel en zadeldak (pannen, nok loodrecht op de straat). Ten zuidoosten "Oud-hospitaal", vanaf 1931 zogenaamd "Sint-Camillusgesticht". Afzonderlijke constructie van bak- en natuursteen in neotraditionele stijl opgericht in 1913 naar ontwerp van architect Oosterlinck. Hoofdblok van twee verdiepingen en zeven traveeën onder zadeldak (leien) tussen zijtrapgevels en met drie getrapte dakvensters. Smallere zijvleugels van vijf traveeën en één bouwlaag met leien zadeldaken. Verankerde lijstgevels met hoge rechthoekige muuropeningen, platte horizontale banden, getrapte bakstenen daklijst en houten gootlijst op consooltjes.