Vrijstaand pand, kadastraal geregistreerd in 1894 als nieuwbouw voor Victor Timberman-Coppens, vanaf 1906 tot in de jaren 1980 in handen van Leon-Vital Timberman. Er werd jarenlang een café-restaurant met verblijfsmogelijkheid in uitgebaat, dat op tal van oude postkaarten staat afgebeeld en dat een populaire bestemming was voor dagjesmensen.

Volgens gegevens uit de literatuur telde het restaurant 80 couverts, met paling in het groen als specialiteit. Volgens een reclamefolder uit de jaren 1920-1930 beloofde het 'Menu Rubens' de restaurantganger 'ripailles sardanapalesques' of een ware culinaire orgie, die bovendien bereid werd met producten van de eigen hoeve, die desgewenst bezocht kon worden - ook de hoeve Zevenbronnen was in het bezit van dezelfde familie. Indien nodig voorzag het huis in een autocardienst of een orkest. Zwemmen (alleen met badpak), kanovaren, paardrijden, vissen en schaatsen behoorden tot de mogelijke activiteiten ter plaatse. Men kon in het hotel verblijven voor 35 frank per dag, of kamperen in de nabijheid.

Aan de rand van de vijver en in het water stonden twee bij het restaurant horende kiosken of 'gloriettes' in cementrustiek, die echter in 1991 door brand werden verwoest.

Eenvoudig volume uit nu witgeschilderde baksteen, van vier traveeën en twee bouwlagen met rechthoekige muuropeningen onder licht overkragend schilddak (nok parallel aan de straat, mechanische pannen) met later toegevoegde dakkapellen. Markante brede fries in baksteen onder de dakrand, met gevarieerd patroon en met centraal een rechthoekig paneel, waarin oorspronkelijk belettering was aangebracht, de woorden 'Café Restaurant' volgens oude postkaarten. Gevelbreed houten balkon waarop deurvensters uitgeven.

Ten tijde van de herinventarisatie werd het pand gerenoveerd.