Winkelhuis in neoclassicistische stijl aangepast in de eerste helft van 19de eeuw, met een traditionele kern die minstens opklimt tot de 17de eeuw. Het betrof in oorsprong een diephuis met barokke, in- en uitgezwenkte topgevel of verhoogde halsgevel, waarvan de bekroning was verwijderd, onder een afgesnuite bedaking. De ijzerhandel C.A. Bolsius liet in 1885 door de architect François De Vooght de huidige winkelpui met balkon aanbrengen. In opdracht van de weduwe E. Bolsius, werd het restant van de geveltop vervangen door de huidige pseudo-mansarde, naar een ontwerp door de architect Frank Blockx uit 1922.

Rijhuis van vier traveeën en drie bouwlagen onder een pseudo-mansarde (leien). De gecementeerde lijstgevel is op de eerste verdieping verankerd door smeedijzeren muurankers waaronder met gekrulde spie. Een bouwaanvraag voor het aanpassen van de vensters van de eerste verdieping door C.A. Bolsius uit 1875, toont nog het eerste register met voluten van de ingekorte geveltop, en een rondboogdeur in barokke omlijsting. De recent verbouwde winkelpui, oorspronkelijk drieledig met bewerkte houten pilasters, wordt bekroond door een gevelbreed balkon op consoles en tandlijst, waarvan de ijzeren borstwering is vernieuwd. De rechthoekige vensters van de bel-etage, vervangen sinds 1875 de rondboogvensters met geprofileerde archivolt en doorgetrokken imposten uit de eerste helft van de 19de eeuw. Rechthoekige vensters met lekdrempels op consoles op de lagere tweede verdieping. Een houten kroonlijst op klossen vormt de gevelbeëindiging; de tweeledige, gestrekte houten dakkapel uit 1922 is recent verwijderd.