Oorspronkelijk één verdieping hoog met gebogen wolfsdak uit het eerste kwart van de 18de eeuw (1705 volgens Wauters). Traditionele bak- en zandsteenbouw; rechthoekige vensters met strek, voorheen voorzien van kruiskozijnen; twee behouden rondboogdeuren: meer uitgewerkt type van de voorgevel met stijlen op neuten en voorzien van imposten, een druiplijst met sluitsteen en een bovenlicht gemarkeerd door een waterlijst; bakstenen fries onder de kroonlijst van de achtergevel.

Tot de latere wijzigingen behoren de aanpassing van vensters, de bijkomende bouwlaag aan de voorgevelzijde en de nieuwe bijbouw.