Herenhuis in second-empirestijl, volgens de bouwaanvraag uit 1860 tot zijn huidige vorm verbouwd in opdracht van de koopman Louis Falcon. Uit het bouwdossier vallen ontwerper noch aannemer af te leiden. Het betrof de aanpassing van een bestaand pand, waaraan een nieuw gevelfront werd toegevoegd, zonder wijzigingen aan het interieur. Hier bevond zich tijdens de 17de en 18de eeuw het Iers College, dat wellicht de kern vormde van het hotel. Oorspronkelijk slechts zeven traveeën breed, liet de jeneverstoker Théophile Meeûs (Antwerpen, 1849-Antwerpen, 1895) in 1888 door de architect Antoine Feyt de twee rechter traveeën toevoegen. Daarvoor werd een bestaand pand, dat Louis Falcon in 1859 door de architect Henry Van Cuyck had laten optrekken, ingrijpend verbouwd met behoud van de koetspoort. Meeûs, gehuwd met Maria Schul (°Antwerpen, 1857) was vennoot in de industriële distilleerderij La Clef in Wijnegem, omstreeks 1870 opgericht door zijn oudere broer Louis Meeûs (Antwerpen, 1842-1892). Vanaf begin jaren 1900 huisvestte het pand het rusthuis Home Marie-Josée van de zusters Dames de Saint-André, vandaag maakt het deel uit van een schoolcomplex dat doorloopt tot de Lange Winkelstraat.

Met een gevelbreedte van negen traveeën, omvat de voorname rijwoning met dubbelhuisopstand drie bouwlagen onder een zadeldak. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel met schijnvoegen op de begane grond, rust op een geprofileerde plint uit blauwe hardsteen. Horizontaal geleed door de zware puilijst, legt de compositie de klemtoon op de gedesaxeerde portaaltravee (vijfde travee). Deze wordt gemarkeerd door het rechthoekige portaal tussen ingediepte pilasters, en op de eerste verdieping door een entablement met acroteria en een balkon met doorgetrokken balustrade, beide op voluutconsoles. Verder beantwoordt de opstand aan een regelmatig ordonnantieschema, opgebouwd uit registers van rechthoekige vensters, op de bovenverdiepingen in geriemde omlijsting met oren en bewerkte sluitsteen. Doorgetrokken lekdrempels en balustraden accentueren de eerste verdieping, neuten, individuele lekdrempels en onderdorpels met rozetten de lagere tweede verdieping. Het markante hoofdgestel wordt gevormd door een typische palmettenfries en een houten kroonlijst met leeuwenkoppen, rozetten en tandlijst. Smeedijzeren venstertralies op de begane grond, metalen jaloeziekapjes op de bovenverdiepingen, en gietijzeren voetschrapers.

Ter hoogte van de puilijst tussen de zevende en de achtste travee: Onze-Lieve-Vrouw der Eenzaamheid in een glazen kast met bovenaan het opschrift "1691 NUESTRA SENORA DE LA SOLEDAD", onderaan "O.L. VROUW DER EENZAAMHEID B.V.O.". Het laat-17de-eeuwse beeld is afkomstig van het miniemenklooster op de Meir, en hoorde toe aan de in 1643 opgerichte broederschap van Nuestra Senora de la Soledad. Deze stelde in 1691 een processie in waarin een beeld van de ‘Bedrukte Moeder’ werd meegedragen. Het huidige beeld, welicht het processiebeeld uit 1691, werd in 1823 op de hoek van Meir en Kolveniersstraat geplaatst, vanwaar het in 1901 verhuisde naar de tuin van Home Marie-Josée, en in 1956 naar de gevel. Het gepolychromeerde beeld uit lindenhout, gerestaureerd in 2006, verbeeldt de geknielde Madonna naar Spaans voorbeeld in het habijt van kloosterzuster met een paternoster en nimbus.