Panden gekenmerkt door een tijdstyperend eclectisch uitzicht met een ingehouden historiserende inslag en kleurrijke verwerking van rode en witte baksteen, blauwe hardsteen en witte natuursteen, waarbij de contrasterende steenlagen en muurbanden het horizontaal gevelritme nog accentueren.

In nummer 26, in 1903 door architect Th. Van Dormael ontworpen als een enkelhuis van drie bouwlagen en drie traveeën, komt de laatgotische/renaissancistische inslag onder meer tot uiting in de typische omlijstingen van de korfbogige vensters en koetspoort en in het brede, hoger opgetrokken en als topgevel opgevatte vensterrisaliet met karakteristiek drielicht in de bovenste geleding. Het omstreeks 1900 te dateren ruimere dubbelhuis nummer 50, dat drie bouwlagen en een souterrain en vier traveeën telt, wordt het eerder vrij strakke ritme van de lijstgevel doorbroken door de afwisselende breedte en de risalietpartijen van poort- en venstertraveeën, en door de renaissancistisch geïnspireerde, fantasierijke booglijsten op de bel-etage.

Nummer 109 en 111 vormen één ensemble van twee enkelhuizen met drie bouwlagen en een souterrain en respectievelijk drie en twee traveeën, in 1904 ontworpen door architect G. Decock. Traditionele opstanden die verlevendigd worden door picturale detailleringen of markerende accenten zoals onder meer de decoratieve vensteroverspanningen met tegeltableaus, de balkons met buikige ijzeren leuningen en bewerkte consoles de omlijste deuren met nog bewaard origineel hout- en traliewerk en zwaar omlijste bovenlichten met bolornamenten, en de houten doorlopende kroonlijst met versierde consoles.