Rond 1800 te dateren herenwoning, opgevat als een dubbelhuis van vijf traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak tussen aandaken met muurvlechtingen en topstukken. De bepleisterde lijstgevel in laatclassicistische stijl is strak geritmeerd door rechthoekige muuropeningen en heeft een symmetrische opbouw met de deurtravee als middenas, waarin een zandkalkstenen deuromlijsting met Franse voegen en een balkonvenster in de tweede bouwlaag, beide bekroond door een hardstenen hoofdgestel op voluutconsoles met bloem- en bladmotief. Deze symmetrie wordt versterkt door de dakkapel met inzwenkende voluten en sierconsoles die vermoedelijk ooit een fronton schraagden. De horizontale lijnen van de zandkalkstenen plint, de dito sierband onder de vensters van de tweede bouwlaag en de zandkalkstenen kordonlijsten in de bovenbouw geven de gevel een horizontale geleding die in de bovenbouw doorbroken wordt door de structuur van penanten en verdiepte traveeën. De gietijzeren balkonbalustrade verdween na 1976, net zoals het 19de-eeuwse schrijnwerk met metalen roeden in de eerste en de tweede bouwlaag. Het zadeldak is heden met roofing bekleed.

Aanpalend aan de herenwoning werd vermoedelijk rond 1850 een tweelaags bijgebouw opgetrokken met één travee aan de straatzijde en aansluitend een koetspoort met zandkalkstenen rechtstanden en een bakstenen tuinmuur met spiegels. De bouwaanvraag uit 1930 ter goedkeuring van de verhoging met één bouwlaag, toont aan dat boven de koetspoort aanvankelijk een halfronde, glazen tuinkamer stond, waarvan de aflijning en de nu gedichte muuropening nog zichtbaar zijn in de vrijstaande zijgevel.