Gemeentehuis, opgericht in de periode 1861-1864, naar ontwerp van de provinciale architect L. Spaak; naast de lokalen voor de gemeentediensten, was er ook plaats voorzien voor het vredegerecht en een onderwijswoonst; de aanbesteding gebeurde op 18 november 1861. In 1863 werd het complex ingetekend op het kadaster en in 1864 officieel in gebruik genomen.

In het begin van de jaren 1990 werd dit oude gedeelte via een passerelle van glas en metaal verbonden met een nieuw administratief centrum naar ontwerp van architect W. De Troch van 1991, in gebruik genomen vanaf 1995. Zoals gebruikelijk voor het oeuvre van L. Spaak gaat het hier om een neoclassicistisch geïnspireerd gebouw, gekenmerkt door een grote soberheid, eenvoud en symmetrie.

Vrijstaande, onderkelderde baksteenbouw op rechthoekige plattegrond, vijf en twee traveeën, souterrain en twee bouwlagen onder schilddak. Contrasterende verwerking van gesinterde baksteen, blauwe hardsteen en sporadisch ook zandsteen voor een aantal hoekkettingen. De lijstgevel aan marktzijde vertoont een dubbelhuisopstand op hoge arduinen sokkel met getraliede, rechthoekige keldervensters; het centrale inkomrisaliet, bekroond door een driehoekig fronton met oculus en bolornament, wordt voorafgegaan door een bordes met steektrap aan weerszijden; de balustrade van blauwe hardsteen is uitgewerkt met neogotische vierpasmotieven. Boven het rondboogportaal met steektrap naar de verdiepte rondboogdeur is er een loggia waarvan de vormgeving aansluit bij die van de verdiepte rondboogvensters, uitgewerkt als gekoppelde tweelichten met arduinen tussenzuiltje met teerlingkapiteel en een oculus in het boogveld; waterlijsten met gestrekte uiteinden; vernieuwd schrijnwerk. Ontdubbelde hoekpilasters met verdiepte schacht als het ware ter ondersteuning van de omlopende houten kroonlijst, aan marktzijde op klossen. De zijgevels worden verlicht door gelijkaardige rondboogvensters als in de voorgevel doch in vereenvoudigde versie, terwijl de achtergevel eenvoudige rechthoekige muuropeningen vertoont.

Het interieur omvat behalve enkele deuren met een neoclassicistische frontonbekroning en eenvoudig, omlopend stuclijstwerk in de trouwzaal en de raadzaal geen noemenswaardige elementen. Bronzen borstbeeld van ridder de Viron, oud-burgemeester, vervaardigd door beeldhouwer Frans Van Haverbeke (Sint-Niklaas) en in brons gegoten door J. Petermann (Brussel); ingehuldigd in september 1896.