Hoeve waarvan de site minimaal tot de tweede helft van de 17de eeuw opklimt, thans met 19de- en 20ste-eeuwse hoevegebouwen.

Op een kaart bij het landboek van 1654-1656 wordt in de knik van de weg het erf weergegeven met een woonhuis en een bijgebouwtje aan de straatzijde. Dezelfde configuratie wordt op de Ferrariskaart (1770-1778) weergegeven.

Op het primitief kadasterplan (circa 1830) weergave van het woonhuis, een haaks bijgebouw, een bakhuis en een bijgebouwtje. De toenmalige eigenaar is Eugène Vanoutryve-d'Ydewalle uit Brugge, die in 1839 het woonhuis laat herbouwen en het bijgebouwtje afbreken.

Na perceelsvereniging in 1955 registreert het kadaster een jaar later de reeds eerder vergrote toestand van het woonhuis en het bijgebouw.

Omhaagd erf met toegang via geschilderd ijzeren hek en korte oprit omzoomd door populieren. Erf met losse verharding en grasperken, waarrond verankerde, bakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken. Ten noorden, éénlagig woonhuis van zes traveeën met natuurstenen onderdorpels en getoogde openingen onder strek; in zijgevel, bewaard houtwerk met grote roedeverdeling; luiken met figuratieve klemmen en sporen van oud huisnummer boven de deur; rechts, aanbouw onder lessenaarsdak met stalletje, buitentoilet en schoorsteenpijp.

Recentere aanbouwen en omlopende, betegelde stoep. Ten oosten, haakse schuurstalvleugel met segmentboog- en schuifpoort, laatstgenoemde in aanbouw onder sleepdak, tweedelige metalen staldeuren en laaddeuren in zijgevels; sporen van uitbreiding. Ten noorden, bakhuis onder zadeldak (Vlaamse pannen) met getoogd en beluikt venstertje. Gietijzeren waterpomp.

Links van de oprit, nieuw gemetste, half ondergrondse aardappelkelder met toegang onder betonnen latei. Recentere nutsgebouwen aan zuidzijde.