Inventaris

Hoogpoort 35 (Gent)
Burgerhuis met een empirelijstgevel van vier traveeën en drie bouwlagen uit eerste kwart 19de eeuw. Oudere kern zichtbaar in de sporen van de vroegere zijtrapgevel links en een 13de-eeuwse kelder overkluisd met kruisgewelf op zuilen met knopkapiteel.

Hoogpoort 41, 41A-R (Gent)
Het huis gaat terug op een meerlagig middeleeuws pand opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode en vormentaal eigen aan de 13de eeuw. Het 16de-eeuws bovengronds pand heeft een opstand van vier traveeën en drie bouwlagen onder een zadeldak en is voorzien van een zandstenen gevel met een bewaarde rondboogdeur in een zandstenen omlijsting, ingeschreven in een spiegelboog en volgens archiefstukken daterend uit 1750.

Hoogpoort 43-49, 47A-B, 49A-D (Gent)
Het burgerhuis gaat terug op een meerlagig middeleeuws pand opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode en vormentaal eigen aan de 13de eeuw. Het bovenpand heeft een 19de-eeuwse, bepleisterde voorgevel van drie traveeën en drie bouwlagen.

Hoogpoort 46-48, 48A (Gent)
Gekoppelde woningen met een 19de-eeuws uitzicht, namelijk met twee verankerde en bepleisterde lijstgevels van drie en vier traveeën en drie bouwlagen. Het linkse pand gaat terug op een meerlagig middeleeuws pand, zogenaamd huis De Grote Arend, opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode en vormentaal eigen aan de 13de eeuw.

Hoogpoort 57 (Gent)
Het burgerhuis is een diephuis van vijf traveeën, drie bouwlagen en afgewolfd dak, met een bepleisterde en beschilderde voorgevel uit de 19de eeuw, maar met oudere kern. De 13de-eeuwse kelder in Doornikse steen is haaks op de straat gelegen.

Hoogpoort 60-62 (Gent)
De aangrenzende panden De grote of witte Moor en De zwarte Moor hebben elk een gotische, zandstenen trapgevel van circa 1475, met vijf traveeën, twee bouwlagen en zadeldak. Het pand is een zeer vroeg voorbeeld van een geslaagde restauratie uit de 19de eeuw, volgens het principe van een 'wetenschappelijke' reconstructie. De grote of witte Moor betreft bovendien een uitzonderlijk goed bewaard meerlagig middeleeuws pand opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode en vormentaal eigen aan de 13de eeuw.

Hoogpoort 63, Onderstraat 36 (Gent)
Kelder van een middeleeuws pand, opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een vormentaal (decoratieve kapitelen) en bouwtechniek (Opus Incertum, gewelven) eigen aan de 13de eeuw.

Hoogpoort 64 (Gent)
Voormalig middeleeuws steen zogenaamd naar de patriciërsfamilie Van der Zickelen. Ingrijpende restauratie tussen 1900 en 1908 door architect Van Hamme en ingericht als muziekconservatorium naar ontwerp van stadsarchitect Ch. Van Rysselberghe met nieuwe vleugels in een aansluitende stijl aan de Biezekapelstraat. De Grote Sikkel omvat twee trapgevels van 1481, bij de restauratie gereconstrueerd in Doornikse kalksteen. Gelijkaardige zijgevel van zes traveeën in de Biezekapelstraat en achtertrapgevel. Aan Hoogpoort sluit de vroegere "Zael" aan, voorzien van een lijstgevel van zes traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak. De Achtersikkel omvat verscheidene gebouwen, voornamelijk te dateren van eerste helft 14de eeuw tot 16de eeuw, en uit verschillende materialen opgetrokken, ingeplant rondom een open pleintje, van de Biezekapelstraat afgesloten door een ijzeren hek. Deze gebouwen omvatten onder meer een bakstenen en kalkzandstenen toren, een oostvleugel met arcaden en een gotische kapel.

Hoogpoort 8-12 (Gent)
Het burgerhuis Den Ram gaat terug op een meerlagig middeleeuws pand opgetrokken uit Doornikse kalksteen met een constructiemethode en vormentaal eigen aan de 13de eeuw. Het bovenhuis, met een bepleisterde gevel van vijf traveeën en drie bouwlagen, dateert uit 1732, opgetrokken in opdracht van Aegidius Frans De Zomere, procureur van Ghedele.

Jan Botermanstraat 4 (Gent)
Eén van de oudste privéwoningen van de wijk Prinsenhof. De woning is een opvallend gebouw door zijn imposante voortrapgevel. Door zijn gesloten massieve gevelstructuur met brede penanten en grote inrijpoort als enige toegang tot het huis, behoort het gebouw bouwtypologisch tot de late 15de of vroege 16de eeuw.