Voorheen Statieplein, een driehoekig plein met ingeplante parkeerplaatsen en ruime voetgangerszones, gelegen ten zuiden van het station dat de hele noordelijke zijde van het plein beslaat. De naam werd ontleend aan het monument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog dat hier in 1921-1922 werd opgericht. Om verkeerstechnische redenen werd het monument in 1976 overgebracht naar het plein aan het begin van de Stationsstraat, tegenover het centrumpark.

Bij de omringende bebouwing zijn meerdere resten van de oorspronkelijk hoofdzakelijk neoclassicistische lijstgevels uit het eerste kwart van de 20ste eeuw zoals de nummers 6, 10, 14, 19 en 20, hiermee aansluitend bij het lokaal veel voorkomende type van een met schijnvoegen gecementeerde gevel met rijkelijk uitgewerkte venster- en deuromlijstingen; de meeste begane gronden zijn inmiddels meermaals aangepast in functie van de horeca. Het nummer 10, voorheen Hôtel du Cercle, heeft nog een gevelplaatje dat verwijst naar de cementeerder 'Prosper/ Meulemans/ Spécialiste en ciment/ Rue de Parc 193 Louvain'; voortgaande op oude prentkaarten werd ook hier de begane grond sterk aangepast. De nummers 19 en 20 werden kadastraal geregistreerd in 1902, het nummer 14 in 1921-1922.

Het plein zelf werd vrij recent opnieuw aangelegd en gekasseid. Voor de vernieuwde stationsomgeving kreeg de gemeente trouwens een nominatie van het Kenniscentrum voor Publieke Ruimte 'Steunpunt Straten' als zijnde een uitstekend voorbeeld voor de inrichting van de publieke ruimte. Langs het station werd een rij platanen geplant.