Voorheen ook zogenaamd Bestormstraat en evenals de oudste en huidige benaming ontleend aan de Posteerne- of Bestormpoort, een dienstpoort uit de 12de eeuw die zich bevond in de middeleeuwse vestingsmuur opgetrokken aan de Houtlei. Daar bevond zich tevens het "Hof ter Posterne", in de 14de eeuw gebouwd voor Lodewijk van Male en sinds lange tijd gebruikt als verblijfplaats voor de graven van Vlaanderen. Van 1585 af werden het Hof ter Posterne en de dienstpoort ingenomen door de cisterciënzerinnen van Oost-Eecloo die het geheel uitbouwden tot een klooster, en er tot 1796 verbleven. In 1833 werden de gebouwen van het klooster van Oost-Eecloo overgemaakt aan de Jezuïeten die in 1842-1843 toestemming verkregen tot sloping van de oude Posteernepoort en op dezelfde plaats de thans nog bestaande Jezuïetenkerk optrokken. Na demping van de Houtlei in 1898 werden naast de Jezuïetenkerk in het eerste kwart van de 20ste eeuw de nieuwe gebouwen van het Sint-Lucasinstituut opgetrokken en de oude gebouwen van het klooster van Oost-Eecloo verdwenen grotendeels. Vermoedelijk werd de overzijde van de straat gedeeltelijk verbreed in het eerste kwart van de 20ste eeuw, aangezien zij uitsluitend bebouwd is met lijstgevels uit die periode. Voorts een heterogene bebouwing met voornamelijk 18de en 19de-eeuwse lijstgevels. De gemene muur tussen Posteernestraat nummer 21 en Oude Houtlei nummer 11/00 is nog een restant van de stadsmuur (12de eeuw) opgetrokken aan de Houtlei.