Van Euphrosina Beernaert- naar Kaïrostraat. Voorheen Constantinopelstraat. Aanleg kadert in eerste fase westelijke stadsuitleg vlg. plan van L. Crépin van 1867. Straatgedeelte tussen Amsterdam- en Kaïrostraat eerst niet voorzien; bouwblok begrensd door Amsterdam-, Rome-, Kaïro- en Stockholmstraat oorspronkelijk voorbehouden voor kazerne en pas na planning van schoolcomplex (zie nummer 35) alhier opgesplitst door middel van doortrekken Ieperstraat. Locatie stadsmeisjesschool wel conform initieel plan (zie nummers 5-7).

Rechtlijnige straat met rijbebouwing. Dominerende woonfunctie; in straatgedeelte tussen Euphrosina Beernaertstraat en Alfons Pieterslaan ook administratieve vestiging, zie kantoorgebouw Christelijke Mutualiteiten naar ontwerp van architect P. Felix (Oostende) van 1971, als beton- en baksteenarchitectuur met ritmische opeenvolging van oplopende trapezoïdale bow-windows (nummers 10-12).

Oorspronkelijke basisbebouwing het best bewaard in straatgedeelte tussen Alfons Pieterslaan en Kaïrostraat; klimt op tot circa 1900 zie nummers 23, 25 als samenstel gedateerd 1894 in trapgevel, en nummer 42 zogenaamd "Villa Trianon" met jaartal 1903 in afgeknotte risalietpuntgevel. Veelal eclectische enkelhuizen met souterrain, twee à drie bouwlagen en twee ongelijke traveeën onder zadel- of mansardedak. Gecementeerde en beschilderde lijstgevels, soms als eenheidsbebouwing zie nummers 29-31, 37-39. Brede venstertraveeën meestal als risaliet gemarkeerd door balkon en/of erker; bel-etagevensters met gietijzeren leuning zie nummers 38, 40, 42, 50, 52, 56, 58, 60. Nummer 62 met afgeschuind hoekrisaliet voorzien van erker onder balkonleuning; bewaarde rolluikkasten. Anderzijds ook eenvoudige neoclassicistische breedhuizen met twee en een halve à drie bouwlagen en drie traveeën onder zadeldak zie onder meer eenheidsbebouwing nummers 28-30. Nummer 46 met meer doorgedreven ordonnantie, zie gesuperposeerde pilasters. Parement van geglazuurde bakstenen onder meer voor nummers 36, 41, 54.

Sporadische interbellumpanden met art-deco- of modernistische inslag. Nummer 48: voormalig transportbedrijf, zie belettering pui, naar verluidt verbouwing van 1938; centrale poort naar achterliggende loods (zaagdak) waarin galerij met ijzeren skelet op troggewelf.
Straatuiteinde, richting Spoorwegstraat, blijkbaar na de Tweede Wereldoorlog wederopgebouwd.

Nieuwe bouw voornamelijk ingezet in jaren 1960; appartementsgebouwen tot vijf bouwlagen onder meer met achteruitwijkende dakverdieping.