Circa 1869 aangelegde steenweg naar Geel (ten zuiden); op bepaalde plaatsen ligt de oostzijde op grondgebied Dessel onder de naam Stenehei.

Naar het centrum toe een heterogene bebouwing uit het tweede kwart van de 19de eeuw en de tweede helft van de 20ste eeuw van woningen en handelszaken onder meer de nummers 22, 32 uit het interbellum met elementen ontleend aan de art deco en gebouwd op een verspringende rooilijn: nummer 32 een enkelhuis van twee traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (nokrichting loodrecht op de straat, mechanische pannen); kenmerkende lijstgevel met een parement van geelbruine baksteen, siermetselwerk en een driezijdige erker; muuropeningen met lekdrempels of dorpels van granito, origineel houtwerk en glas in lood. Loodrecht gelegen lagere uitbouw.

Van het centrum weg een meer residentiële woningbouw, naar Geel toe een nog open landelijke omgeving met sporadisch 20ste-eeuwse landbouwbedrijven. Nummer 45, achterin gelegen geheel van woning en karrenschob in een traditionele Kempische bouwstijl; gebouwd in 1955 naar het voorbeeld van het zogenaamde "Hof ter Speelbergen" te Putte Beerzel), voormalige woning van J. Weyns. Witgeschilderde bakstenen gebouwen onder rieten wolfs- of schilddak (nokrichtingen parallel aan, loodrecht op de straat); dubbelhuis van ongeveer zeven traveeën en één bouwlaag met segmentboogvensters en korfboogdeuren. Omhaagd terrein met linden.