Loopt van de Koning Albert I-laan naar de Heidelbergstraat. De straat is ontstaan als landweg na het trekken van de spoorweg, waaraan het zijn naam ontleent. Laatstgenoemde werd aangelegd vanaf 1837 en om een betere doorstroming van het verkeer te bekomen werd het traject vanaf 1909 opgehoogd.

Tot 1930 loopt de straat nog door tot aan de Ketsbruggestraat doch door de onteigeningen in functie van de bouw van het nieuwe station wordt de straat ingekort. Voor het eerst verhard in 1935. Oorspronkelijk was de straat smaller en hadden ook de woningen tussen de Dorpsstraat en de Leiselestraat voortuintjes. Heden zijn de voortuintjes slechts bewaard vanaf nummer 212 en vanaf nummer 348 deels verhard.

De straat bestaat voornamelijk uit heel eenvoudige bebouwing die opklimt tot de jaren 1930, toen de straat voor het eerst werd verhard. Rijwoningen met zeer eenvoudige puntgevels (nummers 19-21, nummers 136-138, nummers 358-360) of heel beperkt historiserende inslag (nummer 41 en 53) afgewisseld door arbeiderswoningen van twee à drie traveeën (nummers 43-51, nummers 57-75, nummers 81-83, nummers 168-172). Nummer 362, deels vrijstaand rijhuisje met vlakken siermetselwerk tussen de muuropeningen en bewaard houtwerk. Nummers 316-318, koppelwoning met erker op de begane grond en voortuin met deels bewaarde buisleuning. Nummer 362, eenvoudige rijwoning met siermetselwerk op de muurdammen.