artistieke waarde en historische, in casu architectuurhistorische waarde:
Begraafplaats bestaande uit een Brits en hoofdzakelijk Frans gedeelte. Het Britse gedeelte van de begraafplaats is aangelegd door R. Blomfield en N.A. Rew. De toegang tot dit deel wordt gevormd door het Cross of Sacrifice, die geflankeerd wordt door twee vierkante paviljoentjes uit witte natuurstenen blokken, met een tentdak dat trapsgewijs versmalt. Bloemperken en eiken tooien dit deel. Het meest opvallende verschil met het Frans gedeelte is het onderscheid in graftekens: de klassieke headstones op de Britse graven, tegenover de grafkruisen op Franse en Belgische graven. Voor elf moslims werd een grafsteen met hoefijzerboog opgericht. De twee Duitsers hebben dan weer een rechthoekige, natuurstenen grafsteen.

in casu historische context en militair-historische waarde:
Oorspronkelijk Franse begraafplaats, vanaf eind april 1915 aangelegd (Tweede Slag bij Ieper). Vanaf juli 1915 werden er ook Britse doden begraven, daar Poperinghe Old Military Cemetery vol lag. In de loop van 1915 en 1916 en vooral in 1917 werden er Britse graven toegevoegd, die doorgaans gestorven waren in medische voorzieningen in en rond de stad. Tijdens het Duitse Lente-offensief (voorjaar 1918) nam het aantal Franse graven enorm toe. Na de wapenstilstand werden vele doden gerepatrieerd of hier gehergroepeerd. Nu liggen er 677 doden uit de Commonwealth begraven, naast 274 Fransen, 2 Belgen en 2 Duitsers.
Op het Brits gedeelte liggen maar liefst 17 mannen, die door het Britse leger terechtgesteld werden. Dit is het hoogste aantal geëxecuteerde mannen dat op één begraafplaats terug te vinden is. De 2 Belgen op het Frans gedeelte waren kloosterzusters, wat merkwaardig is voor een militaire begraafplaats.