ingeplant in de historisch belangrijke Naamsestraat, gaat de origine van dit college terug tot zijn stichting in 1571: een gezamenlijk project van de premonstratenzerabdijen van Averbode, Park, Grimbergen en Ninove - kort nadien bijgetreden door nagenoeg al de overige Belgische abdijen - die op deze locatie een college oprichtten, bestemd voor de huisvesting en de vorming van de kanunniken. Herbouwd in 1753-1755, vermoedelijk naar ontwerp van de lekenbroeder van Averbode, Grégoire Godissart (1708-1780), werd het na de Franse periode vanaf 1818 herbestemd als 'Instituut voor Natuurkunde' - een functie die het tot op heden ononderbroken wist te behouden - en als wetenschappelijke instelling in de 20ste eeuw verder uitgebreid.

in casu architectuurhistorische waarde: typologisch en architecturaal vormt het een bijzonder representatief en zeldzaam gaaf bewaard voorbeeld van college met - op de verdwenen tuin na -, in navolging van het Franse hotel de inplanting 'entre cour et jardin' van een vier bouwlagen hoge en dertien traveeën tellende, met schilddak afgedekte verblijfsvleugel, toegankelijk vanuit de Naamsestraat via een in de omlopende straatmuur opgenomen, plastisch uitgewerkte toegangs-poort en een voorplein met lage dienstgebouwen aan weerszij, het geheel opgetrokken in een laatbarok getinte Louis XV-stijl. Met zijn prestigieus voorkomen, effectvolle materialencontrast - rode baksteen, witte Gobertangesteen en blauwe hardsteen - en hiërarchische gebouwenopstelling, heeft het een belangrijke impact op het straatbeeld. De sierlijke hardstenen Louis XV-pomp aan de Naamsestraat vormt door zijn vormgeving en inplanting visueel en ruimtelijk één geheel met het college. In de gemoderniseerde hoofdvleugel, waarvan de voorgevel reeds beschermd is als monument, bewaart de benedenverdieping nog zijn gewelven - al of niet gestuct en door pijlers geschraagd -, deuromlijstingen en houten paneeldeuren.