in casu architectuurhistorische waarde van de bedevaartkapel: De betonnen kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare, gebouwd nadat de oude kapel in 1961 was afgebrand, is een topwerk van één der belangrijkste naoorlogse architecten in Vlaanderen, die faam verwierf met zijn minimalistische authentieke betonarchitectuur. De opmerkelijke kerkvorm met een bijzondere uitstraling en monumentaal effect neemt in de naoorlogse architectuurgeschiedenis in Vlaanderen een prominente plaats in. De kapel getuigt van een radicale vernieuwing in de hedendaagse architectuurgeschiedenis in Vlaanderen en in de typologische ontwikkeling van de kerken bouw, zowel wat betreft de consequent doordachte planopbouw, als de vormentaal, het materiaalgebruik en de constructiemethode. De zeer sereen ingerichte gebedsruimte beantwoordt volledig aan de liturgische vernieuwingen die plaats vonden in die tijd. Het uiterst functionele opzet en het aanwenden van de esthetische eigenschappen van het ruwe zichtbeton, maakt de kapel tot een uitzonderlijk en treffend voorbeeld van een kerkgebouw in 'brutalisme'.

Het thans nog steeds druk bezocht bedevaartsoord heeft een grote historische waarde als mariaal bedevaartsite opgericht in de 15de eeuw. De grote volkstoeloop naar de kapel en het Mariabeeldje is te danken aan de talrijke mirakels die werden genoteerd vanaf de 15de eeuw. De 16de-eeuwse kapel, gebouwd door de heren van Pamele, werd na de brand van 1961 vervangen door een nieuwe kapel naar ontwerp van architect Juliaan Lampens.

De artistieke waarde van de bedevaartkapel ligt in de originaliteit van het modernistische ontwerp van 1961-1963; de kapel behoort tot de absolute hoogtepunten van de naoorlogse religieuze architectuur in Vlaanderen, uitzonderlijk in de kerken bouw door de opmerkelijke hedendaagse en totaal nieuwe esthetische vormgeving en door het materiaalgebruik van gewapend ruw beton en glas; de kapel vormt het topwerk van de vernieuwende architect Juliaan Lampens die een vooruitstrevend architecturaal concept ontwierp met een hoge esthetische ruimtebeleving en interieurafwerking. De artistieke waarde van het miraculeus beeldje van Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare als een gepolychromeerd laatgotisch beeldje uit de eerste helft van 15de eeuw van de Mechelse Sint-Lucasgilde, gevat in een zilveren schrijn in de vorm van een Mariabeeld van de Oudenaardse zilversmid Van den Hende van 1763.

Het befaamde bedevaartsoord is een getuige van een eeuwenlange en nog sterk levende Mariadevotie in de streek, opklimmend tot de 15de eeuw; de huidige kapel ingeplant op een landelijke locatie, sluit aan bij een oude traditie maar geeft door zijn moderne vormentaal en bijzondere uitstraling uiting aan de moderne geloofsbelijdenis en liturgische vernieuwingen. Vanaf werd een 1953 een autowijding georganiseerd die uitgroeide tot de grootste van het land.