Notariswoning in eclectische stijl gebouwd in 1908 naar ontwerp van architect Jean Rosschaert; vrijstaande villa omgeven door tuin in landschappelijke stijl van 53 are, grotendeels vernietigd, slechts enkele relicten (onder meer bruine beuken).

Rond 1908 liet notaris Fernand Wijnants langs de Marktstraat een riante villa optrekken in een eclectische stijl geïnspireerd door de renaissance. Het ontwerp was van Jean Rosschaert, bekend als architect van diverse rijhuizen langs de Brusselse noord-zuidas in de jaren 1870, onder meer in de Anspachlaan. Rosschaert ontwierp een bakstenen gebouw met hoekkettingen en venster- en deurbogen in bleke glazuursteentjes, cementbanden als speklagen, en een hoekrisaliet bekroond door een tuitgevel, oorspronkelijk met een getrapt topstuk met een overhoekse pinakel en een bol erbovenop. Aan de benedenverdieping van dit risaliet werd bijzondere zorg besteed: een drielichtvenster onderverdeeld door pilasters met kapitelen, die aansluiten bij een door voluutconsoles gestut nepbalkon onder de ramen van de verdieping. Voor deze omkadering werd arduin gebruikt. De achtergevel is merkelijk soberder.

Dankzij het vierkante, op een overkragend spits tendak uitlopend torentje tegen de noordgevel is de villa lokaal bekend als 't Kasteeltje. De lage bijgebouwen strekken zich uit langs de Dorpssteeg ten zuiden van de villa en worden ermee verbonden door een korfboogpoort onder een driehoekig fronton. De boven de poorttravee tegen de zuidgevel aangebouwde halve serre – de wintertuin – is sinds lang verdwenen. In 1959 verkocht de zoon van de notaris het goed aan de Belgische Staat, die er een lagere school en kindertuin in onderbracht, de voorloper van de huidige basisschool 'De Duizendpootrakkers'.

De aanwezigheid van twee bruine beuken (Fagus sylvatica 'Atropunicea'), een treurbeuk (F. s. 'Pendula'), een Hollandse linde (Tilia x europaea), een reuzenlevensboom (Thuja plicata) en een struik laurierkers (Prunus laurocerasus) is alles wat herinnert aan het park van 53 are achter de villa. Een ansichtkaart van vlak vóór de Eerste Wereldoorlog toont ons een glimp van de oorspronkelijke aanleg: een golvend, door bomen en struiken omzoomd gazon, dat doorloopt tot in de voortuin, die door een lanspuntenhek van de straat wordt gescheiden. Aan de zuidoostrand van de tuin stond ook een serre en in die omgeving was er vermoedelijk ook een kleine moestuin. Van de achtertuin zijn ons geen foto's bekend. De ingebruikname door de 'rijkslagereschool' in 1959 werd gevolgd door de bouw van prefabpaviljoens in het noordoostelijke gedeelte van de tuin en een nivellering van het terrein voor de aanleg van een speelplaats.