Ouderlijke woning van kunstschilder Felix De Boeck. Hij werd op deze hoeve geboren in 1898 en bracht er zijn jeugd door. Naderhand werd de hoeve door hem overgenomen en later ook uitgebreid met zijn atelier. Felix De Boeck wordt algemeen beschouwd als één van de belangrijkste grondleggers van de abstracte schilderkunst in België. Aansluitend bij de hoeve werd in 1994-1995 een museum gebouwd waarvoor de schilder al in 1978 een stuk van de boomgaard achter zijn woning schonk; daarnaast schonk hij een groot deel van zijn werken; in ruil hiervoor verbond de Vlaamse Gemeenschap zich ertoe het museum te bouwen (Kuikenstraat nummer 6). De hoeve werd beschermd als monument bij besluit van 19 december 1994, de onmiddellijke omgeving van de hoeve als dorpsgezicht bij besluit van dezelfde datum.

Achterin gelegen, eenvoudige dorpshoeve toegankelijk via een rechte toegangsweg met aan het einde een ijzeren hek met speerpunt- en pijnappelmotieven gevat tussen gecementeerde hekkenpijlers. U-vormig ingeplante gebouwen opklimmend tot de tweede helft van de 19de eeuw: gekasseid erf met ten noorden het woonhuis, ten oosten, rechts aansluitend op de woning, de schuur en een open wagenhuis en ten zuiden stallen. Woning en schuur werden kadastraal geregistreerd in 1876 als "reconstruction totale" in opdracht van Jacob van Breetwater, landbouwer. Het wagenhuis en de stallen werden in hun huidig volume op het kadaster ingetekend in 1892 ter vervanging van een kleiner bijgebouw. De in het beschermingsdossier aangehaalde gevelsteen met jaartal 1856 kon door ons niet gelokaliseerd worden, mogelijk door de begroeiing.

Verankerde bakstenen gebouwen onder pannen zadeldaken. Woonhuis van zes traveeën en twee bouwlagen met sterk begroeide lijstgevel gemarkeerd door beluikte, rechthoekige benedenvensters en licht getoogde bovenvensters, bewaard houtwerk; rechthoekige deur in vlakke omlijsting van blauwe hardsteen. Aflijnende houten kroonlijst. De linkertravee met doorgang is een latere uitbreiding, zoals blijkt uit oude foto's, de bouwnaad, de bedaking en de mutatieschetsen van 1905; rechthoekige doorgang onder ijzeren I-profiel. Ook de links aanpalende woning, de zogenaamde knechtenwoning is een latere uitbreiding en werd kadastraal ingetekend in 1882; ze vertoont een bepleisterde lijstgevel van twee traveeën en twee bouwlagen. Okerkleurig beschilderde achtergevel gemarkeerd door het later hogerop getrokken atelier van de schilder met grote rechthoekige vensters voor de lichtinval. Authentiek bewaard interieur met volledige inrichting; kelder met troggewelf. Achter de woning lag voorheen een uitgestrekte boomgaard van 1,3 hectare op het hellende terrein dat in oostelijke richting doorloopt tot aan de Kuikenstraat, nu gedeeltelijk ingenomen door het nieuwe museum (Kuikenstraat nummer 6).