Op het gehucht 'De Waaienburg' zijn nog enkele sporen terug te vinden van spoorweginfrastructuur, waaronder een bascule (langwerpige put) op het kruispunt van de Kortelindestraat en de Waaienburgstraat. Vlakbij bevond zich een station dat nu verdwenen is. Bij Waaienburg 36 zijn eveneens nog sporen van een bascule te zien. In een weide achter de Kortelindestraat 1 is nog een meterslange bakstenen muur, gedeeltelijk met beton bedekt, terug te vinden. Deze muur maakte deel uit van een loskade.

Historische achtergrond

Roesbrugge was tijdens de Eerste Wereldoorlog vooral belangrijk als een knooppunt van het goederenverkeer.

Duinkerke was de belangrijkste aanvoerhaven voor alle goederen van het Britse leger, en ook vanuit Frankrijk kwam er voortdurend aanvoer van nieuw materiaal voor hun legerdeel.

In Roesbrugge kruisten die beide routes elkaar: de ene ging in oostelijke richting naar het Frans-Belgische front, de andere zuidwaarts naar de Britse Ieperboog.

Om al dat verkeer mogelijk te maken, diende ook hier weer het centrum ontlast te worden. Een ringweg links van het centrum van Proven en een spoorweg aan de Waaienburg, anderhalve kilometer ten oosten van het dorp, zorgden daar voor.

De reeds bestaande spoorwegen Poperinge-Roesbrugge-Veurne en Poperinge-Krombeke-Oostvleteren waren van groot nut. Een verbinding tussen beide werd aangelegd en Poperinge-Roesbrugge werd afgetakt. Dit alles werd nog aangevuld met een netwerk van smalsporen (decauville).

De Belgen legden, aanvankelijk via smalsporen, een spoorverbinding aan tussen Adinkerke-Beveren-Waaienburg. Algauw werd deze door de Fransen doorgetrokken tot Proven en daarna tot Poperinge. Deze spoorlijn zou van grote betekenis zijn voor het afvoeren van vluchtelingen. Rond de Waaienburg waren eveneens diverse medische posten gevestigd.

Na de oorlog werd het station aan de Waaienburg ingeschakeld in het Belgisch spoorwegnet, maar bij het begin van de Tweede Wereldoorlog opgeheven.