Naar het zuiden georiënteerde plattelandskerk met voornamelijk achterliggend ommuurd kerkhof. Driebeukige kerk van baksteenbouw; aanvankelijk zes traveeën met ingebouwde vierkante toren in de eerste noordelijke travee en koor met driezijdige sluiting tussen lage sacristie en berging, gebouwd volgens bewaarde plannen van 1851, hoogst waarschijnlijk van architect Louis Minard (Gent). Bouw aangevat in 1852, inwijding op 19 september 1853. Na sloping van één noordelijke travee met toren, verlenging van de kerk volgens plannen van 1897-1898 door architect Hendrik Geirnaert (Gent): bouw in 1899 van twee traveeën met nieuwe voorgevel en uitspringende vierkante toren geflankeerd door doopkapel (westen) en ronde traptoren (oosten). Herstellingswerken door architect Roger van Driessche in de tweede helft van de jaren 1950.
Sobere kerk met drie beuken onder een leien zadeldak en zijbeuken verlicht door rondboogvensters. Voorgevel in neoromaanse stijl met opklimmende rondbogenfries. Vrij slanke toren van vier geledingen met hoeklisenen, bekroond door korte spits met dakkapellen.
Interieur
Neoclassicistisch getint geschilderd kerkinterieur met vervaagde resten van decoratieve polychromie boven de lambrisering in het koor. Tonvormig overwelfde middenbeuk uitlopend op afgerond koor; overwelving aanzettend op zware kroonlijst. Rondboogvormige scheibogen op Toscaanse zuilen met gewitte heiligenbeelden op console. Zijbeuken met gedrukte kruisgewelven tussen moerbogen aanzettend op wandpilasters. Rondboognis in wand achter zijaltaren van boven uit verlicht.
Mobilair
Noordelijk zijaltaar toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van la Salette, houten portiekaltaar uit de 17de tot 18de eeuw met gesculpteerde beeldengroep van piëta in fronton. Twee neoclassicistische houten biechtstoelen uit midden 19de eeuw. Deels gebogen smeedijzeren communiebank uit midden 19de eeuw. Twee houten biechtstoelen uit de 19de eeuw. Geschilderde kruisweg op doek uit de tweede helft van de 19de eeuw.
Orgel van 1864 door Maximilien van Peteghem (Gent); herstelling kort voor 1900 door gebroeders Joris (Ronse); ingrijpend verbouwd in 1957 door Delmotte (Doornik) met onder meer verwijdering van de orgelkast.
Gekleurde glas-in-loodramen uit het tweede en derde kwart van de 20ste eeuw, één gedateerd 1930, de meeste met jaartal van 1958 tot 1962; één glasraam gesigneerd A. Martens, Renaix; glasraam van 1959 gesigneerd A. Mestdagh, Gent.
- Afdeling Ruimtelijke Ordening, Huisvesting en Monumentenzorg Oost-Vlaanderen, Cel Monumenten en Landschappen, Archief.
- Archief Afdeling Monumenten en Landschappen Brussel, Plannenfonds Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, provincie Oost-Vlaanderen, Etikhove, parochiekerk Louise Marie.
- Rijkuniversiteit Gent, Fonds Vliegende Bladen, I, Etichove; Minard; Renaix, Eglise Ste Louise-Marie.
- VANDENBUSSCHE-VAN DEN KERCKHOVE C., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Oost-Vlaanderen, Kanton Ronse, Brussel, 1981, p. 21-22.