Gesloten hoeve in kern opklimmend tot de 19de eeuw, waarvan de configuratie tot stand kwam vóór 1939 (confer topografische kaart van 1939). Beeldbepalende site gelegen aan de grens met de Waalse gemeente Vloesberg (Flobecq). Ten westen paalt de hoeve aan een verdiepte weg, die op sommige plaatsen met oude knothaagbeuken afgeboord is. De onverharde weg leidt naar het aangrenzende Trimpontbos.

Historiek

De eerste bebouwing is opgetekend op de Ferrariskaart van 1771-1778 en betrof twee parallelle, haaks op de straat ingeplante volumes op een met bomen omzoomd areaal. Volgens het Primitief Plan van 1830-1833 is deze site aan het begin van de 19de eeuw gereduceerd tot een klein gebouwtje parallel aan de straat, ter hoogte van de huidige zuidelijke stalvleugel. Deze kleine woning met de daarachter liggende smalle grond- en bospercelen behoorden in 1830-1833 toe aan dagloner Debruyne. Ook de aanpalende percelen en de verder gelegen verspreide kleinschalige bebouwing waren op dat moment in bezit van dagloners of ambachtslieden.

Omstreeks 1837 wordt de site volgens het kadasterarchief terug vergroot met de bouw van een tweede, dieperin gelegen L-vormige vleugel ten noorden van het erf (deel van de actuele schuur). Gelijktijdig wordt op een afzonderlijk perceel ten noordoosten door een andere eigenaar een haaks op de straat ingeplante, vrijstaande kleine woning opgetrokken (zoals te zien op Atlas der Buurtwegen van 1844-1845). Deze situatie blijft ongewijzigd op de Popp-kaart van circa 1860. In het laatste kwart van de 19de eeuw worden deze verspreide constructies tot één eigendom samengevoegd. In de eerste helft van de 20ste eeuw (vóór 1939) evolueerde deze hoevesite dan tot het actuele gesloten gebouwencomplex.

Beschrijving

Gesloten hoevesite met aan de straat een nog deels gekasseide oprit. Een klein voortuintje in de zuidoostelijke hoek is afgesloten door een laag muurtje en een haag.

Het boerenhuis (zuidoostelijke hoek van het gesloten gebouwencomplex) is aan de straat ingeplant en dateert, afgaande op de stijlkenmerken, uit de jaren 1920-1930. Vermoedelijk werd het gelijktijdig gerealiseerd met het noordoostelijk aanpalende stalvolume (nu omgebouwd tot woning).
Het boerenhuis heeft de allure van een kleine villa, herkenbaar aan de typische snijdende zadeldaken met opengewerkte puntgevels en de omlopende art-decogetinte houten kroonlijst op brede klossen.

De gesloten hoevesite bewaart tot op heden de traditioneel bijhorende nutsgebouwen.
De éénlaagse stalvleugel is ten westen en tegen het boerenhuis aangebouwd. Deze naar de straat gerichte baksteenbouw onder pannen zadeldak gaat in kern terug tot het begin van de 19de eeuw. De ronde verluchtingsgaten gevat in een zwarte gesinterde baksteenomlijsting zijn er typische elementen van. De vrijstaande westelijk zijpuntgevel vertoont nog vlechtingen en een aandak.

Een lage baksteenbouw onder een pannen lessenaarsdak, dat parallel loopt met de dalende voetwegel langsheen de provinciegrens, sluit het erf aan de noordwestzijde volledig af.

De hogere schuurvleugel ten noorden van het erf grenst aan de vallei van de Terkleppebeek en het Trimpontbos. Deze evenwijdig aan de straat ingeplante schuur verschijnt omstreeks 1837 op de historische kaarten. Deze schuur wordt gekenmerkt door een rond verluchtingsgat en vlechtingen in de westelijke puntgeveltop en hogere schuurpoorten onder een verhoogde dakoverstek.