Basilicale kerk in eclectische stijl met overwegend neoromaanse elementen. Gebouwd in 1884-1889 naar ontwerp van ingenieur en architect Verhaegen en baron J. de Bethune (Gent), uitgevoerd door aannemers I. Lambert (Oostkamp) en R. Bruggeman (Sint-Joris); in 1903 voorzien van de beeldbepalende klokkentoren. Ze wordt gebouwd omdat de stelselmatige uitbouw van de badplaats een nieuwe, grote kerk noodzakelijk maakt, ter vervanging van de oude Sint-Antoniuskerk, die daarenboven niet in het toeristisch centrum was gelegen. Is gelegen tussen de Albertstraat en de Elisabethstraat, die behoren tot het stratenpatroon dat rond de kerk wordt gepland. Het voorliggende plein aan de Hoogstraat is afgezoomd met schamppalen waartussen ijzeren kettingen. De kerk is ingeplant in het verlengde van de Molenstraat, waardoor ze vanuit deze straat in een mooi perspectief is te zien. Het exterieur van de kerk is uitgevoerd in rode baksteen, met gebruik van natuursteen voor de ornamentiek; het interieur is sober bepleisterd.
BILE E., Blankenberge door de eeuwen heen, sine loco, 1967, p. 135-138.
BOTERBERGHE R., De Sint-Rochuskerk te Blankenberge, Blankenberge 1991.
VAN RIJSSEL A., Blankenberge in oude prentbriefkaarten, Zaltbommel, 1972, prentbriefkaarten nummers 91, 92, 97.
Bron: HOOFT E. & VANNESTE P. met medewerking van DE LEEUW S. & MISSIAEN H. 2003: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Blankenberge, Deelgemeente Uitkerke, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL2, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Hooft, Elise Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
