Deze twee burgerwoningen werden samen met de ondertussen verbouwde woning op nummer 35 in 1891 ontworpen door architect Guillaume Van Oenen in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier.

Deze bouwmaatschappij werd in 1886 opgericht met als doel de ontwikkeling van Zurenborg tot woonwijk voor de burgerij. De maatschappij bouwde voor eigen rekening tal van modelwoningen en –ensembles, in samenwerking met verschillende bouwmeesters, om op die manier de bouw van woningen door privé-investeerders te stimuleren. Ook was het duidelijk de bedoeling om aan te sturen op de keuze voor verzorgd uitgewerkte, eclectische ontwerpen, waarin de voorkeur voor neo-Vlaamserenaissance in combinatie met neoclassicisme opvalt, een stijlencombinatie waarvan dit ensemble een voorbeeld is. Typerend voor dergelijke kleine ensembles van drie woningen, is dat de centrale woning de hoogste en de meest in het oog springende is. Het is een huis van drie traveeën en twee bouwlagen onder leien mansardedak waarin een dakkapel zit met dubbele frontonbekroning en in de borstwering een natuurstenen cartouche met jaartal 1891 in gevelsteen. Typerend voor de neo-Vlaamserenaissance-stijl is het parement in bak- en natuursteen, met speklagen en diamantkopdecoraties. Verder een hardstenen plint, centraal balkon en houten kroonlijst op voluutconsoles.

De twee flankerende woningen, nummers 31 en 35, waren identiek; enkel 31 is bewaard gebleven. Het gaat om een neoclassicistisch burgerhuis van drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak. De lijstgevel heeft een verzorgd bepleisterd parement met een neoclassicistische decoratie: imitatievoegen, balustrades in de borstweringen van de bovenvensters, cartouches en ranken in de boogvelden ervan. Blauwe hardstenen plint, houten kroonlijst op klossen en met rechte tandfries en twee uitgelengde consoles.

Het schrijnwerk van de beide woningen is goed bewaard: houten deuren en T-vensters.