Historische hoeve zogenaamd Tempeliershoeve confer naambord bij de erftoegang. De site is reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) met een omwald opperhof en een niet omwald neerhof ten westen ervan. De naamgeving is vrij recent, daar ze niet op historische kaarten voorkomt.

Achterin gelegen hoeve, ten westen van de Burgweg, bereikbaar via geasfalteerde landweg. De site wordt nog steeds gekenmerkt door een structuur met nog grotendeels omwald opperhof ten oosten en een niet omwald neerhof ten westen ervan. De omwalling is omgeven door bomen (onder meer wilgen en populieren). Met uitzondering van de Ferrariskaart is de omwalling echter niet aangeduid op historisch kaartmateriaal en evenmin op het actueel kadasterplan.

De huidige opstelling van de gebouwen gaat grotendeels terug op het primitief percelenplan (circa  1835) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843): de boerenwoning met de haaks aansluitende lage stal (opperhof) en het L-vormige stal- en schuurvolume (ten westen ervan op het neerhof) zijn alsdusdanig reeds aangeduid. Circa 1891 wordt ten noorden van het boerenhuis een bakhuis gebouwd (zie mutatieschetsen), vermoedelijk na de Tweede Wereldoorlog uitgebreid met een voederkeuken en achterliggende stal (slechts weergegeven in heropmetingsschets van 1970). Ook de oostelijke uitbreiding van de stal- en schuurvleugel wordt pas weergegeven in 1970, doch is ouder. Beschrijving. Opperhof met U-vormige omwalling. Aan de noordzijde werd de omwalling mogelijk gedempt bij de bouw van een nieuwe stal achter het bakhuis. De toegang tot het opperhof wordt aan de westzijde voorzien door een dubbele boogbrug (segmentbogen) met een poortje. Het brugdek is gekasseid en afgeboord met bakstenen muurtjes. De korfbogige poortdoorgang is opgevat als een klein geelbakstenen gebouwtje onder zadeldak (Vlaamse pannen), lage puntgevel met aandak. Roodgeschilderde dubbele poort, links houten kapelletje met Mariabeeldje.

Het opperhof wordt gemarkeerd door het verzorgde 19de-eeuwse boerenhuis en een verzorgde siertuin. Deels bewaarde stoepen van bakstenen op hun kant en pomp.

Boerenhuis uit de eerste helft van de 19de eeuw (als volume reeds aangeduid op het primitief percelenplan). Breedhuis van vier traveeën + twee rechter opkamertraveeën onder doorlopend zadeldak (Vlaamse pannen). Verankerde gele baksteenbouw met verzorgde accentuering confer de doorgetrokken waterlijsten en de geprofileerde kroonlijst, vensterdorpels van gesinterde baksteen. Rechthoekige en getoogde muuropeningen onder kopse laag. Verzorgd geschilderd 19de-eeuws houtwerk met kruisindeling, bij de opkamer met kleine roedeverdeling. Bij de opkamer (erfgevel en achterzijde) zijn de oorspronkelijke luiken bewaard. Deur met uitgewerkt geleed bovenlicht. De kelder (naar verluidt balkenzoldering) is bereikbaar via een luik. Linker zijgevel met oculus, witgeschilderde rechter zijgevel met twee rondboogvenstertjes.

Bij het boerenhuis sluit haaks een laag stalletje onder zadeldak (Vlaamse pannen) aan, geritmeerd door de roodgeschilderde deuren (onder meer privaat). Achter het boerenhuis eenledig bakhuis van circa 1891 (confer mutatieschets). Bakstenen gebouwtje onder roodpannen zadeldak. Vermoedelijk na de Tweede Wereldoorlog werd het bakhuis met een voederkeuken - onder doorlopende nok - uitgebreid.

Ten westen, verhard neerhof met L-vormige stal- en schuurvleugel. Deze L-vorm is als volume reeds aangeduid op het primitief percelenplan, doch met kortere noordvleugel. Het huidige volume wordt slechts volledig aangeduid in een heropmetingsschets van 1970, doch gaat als geheel terug op de 19de eeuw. Verankerde gele baksteenbouw onder pannen zadeldaken (mechanische en Vlaamse pannen, aan de noordwestzijde met dakschild). Getoogde muuropeningen onder strek. In de westvleugel schuurpoort onder hogere dakoverstek, in de noordvleugel schuurpoort met klinket en rechts wagenhuis waarboven beplanking. Bewaard roodgeschilderd houtwerk.