Gebouwd in 1834-36, volgens de plannen van de “Waterstaat”. In 1884 werden herstellingswerken, onder meer aan het dak, uitgevoerd door L. Jaminé. In 1937-39 werd de kerk vergroot door G. Daniëls (Maaseik). De oorspronkelijke kerk was een kleine, neoclassicistische zaalkerk met toren boven de voorgevel en koor van een rechte travee met halfronde sluiting en flankerende sacristieën. De vergroting, uitgevoerd in dezelfde stijl, bestond uit een nieuw schip, dwars op het oude, met een halfrond koor aan de oostzijde, zodat het oorspronkelijke schip thans als transept fungeert; twee zijkoren en sacristie aangebouwd tegen het oude koor.

Bakstenen gebouw onder zadeldaken (leien). Bakstenen rondboogvensters met negblokken. Het nieuwe schip is voorzien van steunberen. De toren telt twee geledingen, gescheiden door hardstenen waterlijsten, onder ingesnoerde naaldspits (leien). In de bovenste geleding in elke zijde een rondboogvormig galmgat in hardstenen omlijsting. De voorgevel is voorzien van een puntgevelvormig portaal onder zadeldakje, daterend uit de periode van de vergroting; rondboogpoort in een geprofileerde bakstenen omlijsting met hardstenen booglijst; ernaast, twee smalle rondboogvensters; erboven een rondboogvenster in een geprofileerde, hardstenen omlijsting. Gelijkaardig portaal in het schip van de nieuwe kerk.

Inwendig werd het koor van de oude kerk afgesloten, de oorspronkelijke, neoclassicistische aankleding met tongewelf op een omlopend entablement, gedragen door Toscaanse zuilen werd verwijderd. Thans bepleisterd interieur met bakstenen overdekking. Tongewelf op rondboogvormige gordelbogen, gedragen door pilasters. Koepelgewelven boven koor, kruising en zijkoren. Modern doksaal op bakstenen rondboogarcade. Het koor van de oude kerk is voorzien van een half koepelgewelf.

Mobilair: reliekhouders in de vorm van de bustes van Monulphus en Gondulphus (tweede helft 18de eeuw). Portiekaltaar in het zijkoor, gemarmerd hout (eind 17de eeuw). Marmeren front van het hoofdaltaar, afkomstig uit de oude kerk. Twee biechtstoelen, eik, door Doensen (Nederweert), 1853. Preekstoel met ceramiektegels (1938). Doopvont, hardsteen, met modern koperen deksel van Ceyssens, Hechtel. Glasramen uit de oude kerk (1838). Klok door de gebroeders J.B.V. en F.A. Gaulard, Tongeren, 1835. Bidstoel, eik (midden 19de eeuw).

Exterieur: achter de kerk de grafkelder van de familie Moreau de Bellaing-de Schiervel, bewoners van het kasteel van Ommerstein. Calvariekruis (eerste helft 19de eeuw). Grafkruis van Heylen, vrouw van Vrenck van Werde († 1623), afkomstig van het oorspronkelijke kerkhof in de de Schiervellaan.