Georiënteerde dorpskerk gelegen binnen een rechthoekig ommuurd kerkhof. Bakstenen muur afgelijnd door muizentandfries. 

Beboomd (onder meer lindes) kerkhof op rechthoekige plattegrond met in het zuidoosten 17 graven van slachtoffers van het Gemenebest (Common Wealth Graves, Eerste Wereldoorlog). Ten oosten vlakbij het koor, een handpomp. Ten zuidwesten tegen de kerkhofmuur oorlogsmonument voor de slachtoffers van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Ten zuidwesten van de kerk rechthoekig bakstenen gebouwtje onder leien schilddakje. Gaf waarschijnlijk toegang van de pastorie naar de kerk. Nu tussen voormalige pastorie en kerk, parking (zuiden).

Tijdens het ancien régime is het patronaat van de kerk in handen van de abdij van Corbie, die tevens dorpsheer is van Kaster. De stichtingsdatum is echter onbekend. Vermoedelijk was het oudste kerkje een houten bedehuisje. In de 12de eeuw wordt deze kerk vervangen door een eenbeukig bedehuis met vierkante middentoren en achtzijdige bovenbouw en een aanpalend koor. Wellicht wordt de kerk eind 16de of begin 17de eeuw uitgebreid met een zuidbeuk. Deze kerk wordt afgebeeld door S. Vermote (1813).

In 1818 wordt de huidige laat-classicistische kerk gebouwd, ter vervanging van de in verval geraakte vroeg-gotische kerk. De plannen voor de nieuwe kerk zijn van architect Lodewijk Vuylsteke (Geluwe). Van de oude kerk bleef een deel van de westgevel in Doornikse steen en het 16de-eeuwse witstenen koor behouden. De kerk wordt tijdens de Eerste Wereldoorlog beschadigd en later hersteld.

De plattegrond ontvouwt een driebeukige kerk van verankerde baksteenbouw van vier traveeën onder een leien zadeldak; voorgeplaatste westtoren, vlak afgesloten koor en aanpalende sacristie.
Westtoren van vijf geledingen onder klokvormige leien torenhelm. Hoeken gemarkeerd door op elkaar gestelde verjongende steunberen. Rondboogdeur gevat in geblokte witnatuurstenen omlijsting met waterlijst, waarboven een rondboogvenster, blinde oculus en rondbogig galmgat. Bekronend torenuurwerk.
Gevels van het schip geritmeerd door rondboogvensters met arduinen dorpels waartussen steunberen met arduinen afdekking. Aflijnende tandfries. Tegen de westmuur van de noordelijke zijbeuk, klassiek geïnspireerde kapel, zie arduinen zuilen met calvarie.
Koor met vlakke afsluiting in Doornikse steen. Gevels opengewerkt door middel van spitsboogvensters met gotisch maaswerk. Aansluitende bakstenen sacristie onder zadeldak. Topgevels met aandaken. Westpuntgevel doorbroken door arduinen kruisvensters op afzaat, waarboven een rechthoekige vensteropening; blinde oostgevel.

Bepleisterd en witgeschilderd interieur. Driebeukig schip overkluisd door middel van hangkoepels; in de middenbeuk geschraagd door consoles verfraaid met metopen en guttae en in de zijbeuken door pilasters en zware gebombeerde zuilen op achtzijdige natuurstenen sokkels. Middenbeuk met ijzeren trekankers. Beuken gescheiden door rondbogige scheibogen, versierd met omlopende sjabloonschildering. Rondboogvensters eveneens met omlopende sjabloonschildering. Koor met gedrukt houten spitstongewelf met gordelbogen op geprofileerde witstenen consoles. Figuratief glas-in-loodvenster (Jezus overhandigd de sleutels aan Petrus). Natuurstenen vloer.

Mobilair.

In hoofdzaak 19de-eeuws. Zuidelijk zijaltaar, toegewijd aan Heilige Hubertus van Luik. Noordelijk zijaltaar, gebroken fronton bekroond met een kruisbeeld, eronder medaillon. Eikenhouten biechtstoel.
Communiebank, linker gedeelte met in ovaal voorstelling Lam van de Apocalyps. Preekstoel, op de kuip geschilderde voorstelling van de vier Evangelisten en Christus de Goede Herder draagt het schaap op zijn schouders, begin 19de eeuw.
Marmeren doopvont (begin 18de eeuw) met koperen deksel (19de eeuw ?) bekroond met Lam met wimpel op kruis.
Sculptuur: Onze-Lieve-Vrouw met scepter en Kind staande op de maansikkel en wereldbol vertrapt de slang, 18de eeuw. Heilig Hart van Jezus, neogotisch 19de eeuw. Heilige Hubertus van Luik, 19de eeuw. Heilige Rochus van Montepelier, neogotisch 19de eeuw. Sacristiekast gedateerd 1768.
Houten orgeltribune met deels bewaard orgel, in 1839 gebouwd door Charles Louis Van Houtte (1809-1865). Deze orgelbouwer had tot 1843 een atelier in Vichte, waarna hij verhuisde naar Waregem. Zijn stijl sluit nauw aan bij het laat 18de-eeuwse en vroeg 19de-eeuwse barokke klankideaal van de Van Peteghemorgels. In onbruik.