Kasteel "De Roo" of "Kasteel Coffyn", naar de huidige bewoner (nummer 91) met koetshuis en neerhof (nummer 93). Gelegen in een park afgebakend door landwegen met in de zuidoosthoek een schandpaal uit 1783. Park, kasteel en hoeve zijn opgenomen in het als landschap beschermde Sint-Pietersveld.

Historiek

Op het primitief kadasterplan (circa 1830) is op het zogenaamde Disveld al bebouwing te zien bestaande uit een hoeve met ten zuiden ervan een landgebouw en een ovenhuis.

Volgens de mutatiestaat van 1865 is de Brugse familie De Roo, toenmalige grootgrondbezitters in Doomkerke, eigenaar van het domein. Tegen het bestaande boerenhuis wordt een landgebouw als buitenverblijf opgetrokken en het geheel in twee entiteiten (hoeve en landhuis) verdeeld.
Het oostelijke deel wordt circa 1867 volledig herbouwd tot een klein kasteel met twee hoektorens en ten zuiden ervan een koetshuis bijgebouwd. (Dat de hoektorens, zie de literatuur, van 1920 zouden dateren klopt niet met de kadastertekening van 1867 waar de torens duidelijk al staan aangeduid). Opgetrokken in roodbruine baksteen, uit lokaal gewonnen klei, gebakken in een buitenoven gelegen achter de kerk. Op het neerhof wordt de boerenwoning aan de westkant uitgebreid met een bijgebouw.

Circa 1872 worden herenwoning en hoeve verenigd en circa 1883 opnieuw opgesplitst. Dan ook wordt het boerenhuis nog uitgebreid en een "waschhuis" opgetrokken ten zuiden van het herenhuis.

Circa 1891 volgt opnieuw een scheiding van beide woningen en verbindt een serre het "waschhuis" (nu vermeld als huis) met het kasteel. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verblijf van Duitse soldaten. Uiteindelijk worden erf en kasteeldomein circa 1931 definitief gesplitst, zie huidig.

Beschrijving

Geheel van landelijke woning (kasteel) met aan de westzijde aanleunend boerenhuis met bijgebouwen en ten zuiden een koetshuis. Het park is omgeven door wegels en is aan de noord- en zuidkant toegankelijk via ijzeren hekken gevat in ronde bakstenen pijlers, rechterpijler aan de zuidkant met beeldnis. Links aanleunend een smallere persoonstoegang met hek.

Kasteel

(Er was geen mogelijkheid tot plaatsbezoek en kon er bij de beschrijving enkel worden gebruik gemaakt van gepubliceerde, oude foto's). Huidig uitzicht van circa 1867. Het kasteel – eerder een riante landelijke woning met kantelen – van twee bouwlagen opgetrokken in lokaal gebakken, verankerde roodbruine baksteen onder schilddak (zwarte, mechanische pannen) met dakruiter. Gebruik van rode baksteen voor de omlijstingen van de muuropeningen. Rechthoekige plattegrond met op de hoeken van de voorgevel twee achthoekige, gekanteelde torens. Symmetrisch uitgewerkte voorgevel van vijf traveeën gevat in korfboognissen afgescheiden door gevelhoge muurdammen en gekanteelde borstwering. Centrale deurtravee met erboven een deurvenster en dakvenster met neobarokke trapgevel. Korfboogvormige muuropeningen met eventueel bewaard schrijnwerk en al dan niet beluikte vensters.

Het kasteel zou beschikken over een ijskelder met datumsteen 1868. Het is niet duidelijk of die nog steeds aanwezig is.

Koetshuis

Circa 1867 tegen de dwarsschuur van het neerhof aangebouwd. Lage baksteenbouw onder schilddak (mechanische pannen) en centrale travee onder haaks zadeldak.

Neerhof

Losse bestanddelen rond een begraasd erf, fasegewijs tot stand gekomen. Ten noorden van het erf, aanleunend tegen het landhuis, bevindt zich het woonhuis, wellicht daterend uit eind 18de-begin 19de eeuw. Staat aangeduid op het primitief kadasterplan (circa 1830). Laag dubbelhuis van drie traveeën onder zadeldak (zwarte, mechanische pannen). Witbeschilderde voorgevel boven grijsbepleisterde plint met imitatievoegen. Muurdammen flankeren gevel en deur. Getoogd venster in de rechtertravee met bewaard schrijnwerk, grote roedeverdeling en oorspronkelijk beluikt, zie duimen. Betegelde stoep.

Ten zuiden van het erf staat de (oorspronkelijk vrijstaande) dwarsschuur met stallingen waartegen in 1867 het koetshuis wordt gebouwd. Dateert waarschijnlijk uit dezelfde periode als het woonhuis. Verankerde, witbeschilderde baksteenbouw onder pannen zadeldak en boven gepekte plint. Ten oosten van het erf het "waschhuis" van circa 1883, tijdelijk omgebouwd tot woning waarvan het venster en de deur links nog getuigen. Heden nutsgebouw in witbeschilderde baksteen boven gepekte plint en onder schilddak (Vlaamse pannen). Serre tussen "waschhuis" en landhuis, gebouwd circa 1891. Witbeschilderde baksteenbouw boven gepekte plint, onder halfrond, glazen dak en met twee grote, merkwaardige, ovale vensters.

Park

Gedeeltelijk omgracht parkbos met sterk gemodelleerd reliëf, mogelijk met ijskelder. Centrale verdiepte gazonpartij en verwaarloosd tennisterrein. Parkbosgordels met onder meer es, paardenkastanje, Amerikaanse eik, beuk, esdoorn en opmerkelijke treurbeuk en onderbegroeiing met onder meer hulst.

In de zuidoosthoek van het park bevindt zich een schandpaal uit 1783. Afkomstig van de heerlijkheid "Willecomme" op grondgebied Tielt (zie Tielt, Willekomstraat nummer 5) en meer dan een eeuw geleden overgeplaatst naar het kasteeldomein hier. De toenmalige eigenaar van het domein en schandpaal in Tielt is dan de familie van der Linden d'Hoogvorst die connecties heeft met de familie De Roo onder andere in het Nationaal Congres te Brussel.

Arduinen schandpaal op sokkel, met veelhoekige schacht en bekroond door wapenschild van Ignace-François van der Linden d'Hoogvorst, de laatste heer van Willecomme. Schildhoofd met drie hellende klophamers, baronskroon en twee klimmende leeuwen.