Tussen Meir en Wapperbrug. In 1977 genoemd naar de vaart, de Wapper, getrokken in 1490 tussen de Blauwe Toren en de Meir om het zoetwater uit de Herentalse vaart in de stad te brengen. Spoedig in onbruik en gedeeltelijk overwelfd, ontstonden aan weerszijden twee afzonderlijke straten, enerzijds de "Rubensstraat" aan de oostzijde, waarvan de bebouwing reeds dateert uit de tweede helft van de 16de eeuw (in de kern waarschijnlijk nog bewaard in de nummers 23 en 25), genoemd naar het huis dat de schilder er tussen 1609-1617 bouwde en anderzijds aan de westzijde de "Wapperstraat", genoemd naar de romantische schilder G. Wappers (1803-1874); laatste gedeelte van de rui aan deze zijde pas in 1819 overwelfd. Het centrale huizenblok, dat voornamelijk bestond uit 17de-eeuwse woonhuizen, in 1972 gesloopt en in 1977 heraangelegd als open beboomd plein voor het Rubenshuis, de "Wapper". Bewaarde kleinschalige bebouwing met voornamelijk neoclassicistische bepleisterde en beschilderde lijstgevels (nummers 3-7, 17-21, 2, 6), aan de oostzijde onderbroken door de monumentale gevels van het Rubenshuis, en aan de westzijde door de zijgevels van het Koninklijk Paleis en de kleurrijke trapgevel nummer 14-16.