Nauwe straat vertrekkend achter het Schepenhuis en in noordwestelijke richting lopend tot de vroegere Kattepoort van de vest (bij huidige Esplanade). Voor de oorsprong van deze straatnaam werden talrijke hypothesen geformuleerd onder meer in begin 20ste eeuw door J. Moens: het tracé zou overeenkomen met de Romeinse heirbaan die van hieruit de "Catti" of Kelten bracht naar Hunneghem en de Villa Romana van Lede via de huidige Ledebaan. In 1835 werd de oude benaming een tijdlang - tot 1927 - gewijzigd tot Leopoldstraat.

Interessante straat voor een boeiende benadering van de stadskern met het toren- en volumespel van het Schepenhuis op de achtergrond; naar de Esplanade toe, uitzicht op de Sint-Jozefkerk.

Huisnamen die eventueel wijzen op vroegere functies: voorname woningen, schaarse herbergen en brouwerijen evenals een aantal namen van bewoners volgens archiefstukken gekend vanaf de 15de eeuw, en voornamelijk voor de 17de en 18de eeuw; vroege vestiging van pandleners; officiële "Berg van Barmhartigheid" geopend in 1854 en opgeheven in 1901.

Specifieke rol van de Kattestraat gekoppeld aan de aanwezigheid van diverse instellingen van maatschappelijke en caritatieve aard.

Bij het begin, ten oosten, palend aan het Landhuis, de zogenaamd "Queec Schole", vermeld in 1430 en gesloten in 1620 na de komst der Jezuïeten. Later, in 1760 aankoop van een reeds in de 16de eeuw hier vermeld burgerhuis, zogenaamde "Limnander", voor de inrichting van de "stads schole" die als gemeenteschool doorleefde in de 19de eeuw.

Verderop, het Armenhuis (nummer 17), het voormalige Oudemannenhuis (nummer 3-133) (sinds 1830) en ertegenover de Heilige Geestkapel met links het Meisjeswezenhuis, zogenaamd "Maegelyn" (sinds 1718) en rechts, het voormalige Heilige Geesthuis, wederopgericht als Oudevrouwenhuis in 1841 .

Voorheen aanwezigheid van een aantal stegen, de zogenaamde "Impasse Hendricks" nog vermeld in 1866 en de zogenaamde "Impasse van Nerom", nog bewoond begin 20ste eeuw.

Heden belangrijke winkelstraat met drukke en snel evoluerende uithangborden, reclames en puien die straatwanden in twee registers opsplitsen; heterogene bebouwing met diverse, doch meestal vrij smalle panden van variërende hoogten; basisbebouwing met oude kernen van twee bouwlagen en vaak twee traveeën, afwisselend met vernieuwingen uit de 19de en 20ste eeuw, voornamelijk naar het centrum toe.

Breedhuizen met oude kern, heden verbouwd maar nog getuigend van vroeger straatbeeld en oude rooilijn: nummer 4, met markerende zijtrapgevels en steile dakhelling, nummer 5 onder gebogen zadeldak, nummer 22, 37-41, 48-54, 57, 63, als rijhuizen van twee of meerdere traveeën onder steile zadeldaken, opklimmend tot de 17de (?)tot 18de eeuw, en voorzien van bepleisterde of gecementeerde parementen met 19de- tot 20ste-eeuws uitzicht.

Belangrijke inplanting van het zogenaamde "Oudevrouwenhuis", * Heilige Geestkapel en "Weeshuis" op het hoekpand van huidige Ridderstraat waar een schaalvergroting in de breedte werd doorgevoerd, zonder echter over te komen als massaal gebouwencomplex; gevelritme, kroonlijsthoogte en behoud van contrasterende, oudere kapel als scharnierend element voor het geheel. Naar Esplanade toe, hoekhuis (Vrijheidstraat), in eclectische stijl met overhoekse top- en puntgevel, belangrijk als blikvanger (begin 20ste eeuw).

Storende nieuwe panden, onder meer nummer 29, 66, 67, 74 en voornamelijk het hoekpand nummer 2, juist bij het beschermde Schepenhuis, dat een brutaal eindpunt vormt zonder verband met de omgeving.